Ο ΕΣ θεωρεί 91 άρματα μάχης Μ48Α5 ως “άχρηστα” και γι’ αυτό προκήρυξε διαγωνισμό εκποίησής τους ως “πρώτες ύλες”, δηλαδή για παλιοσίδερα. Τελικά αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά ότι ο ΕΣ δεν μπορεί να σκεφτεί δημιουργικά και οικονομικά. Γιατί τα Μ48Α5 δεν είναι “άχρηστα” για πολλούς και διάφορους λόγους.
Κατ’ αρχάς τι ακριβώς σημαίνει “άχρηστα”; Δεν λειτουργούν οι κινητήρες ή δεν υπάρχουν ανταλλακτικά; Ωραία, μπορούν να τοποθετηθούν νέοι κινητήρες, όπως κάνουν οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι στα Τ-62 και Τ-54/55. Τι άλλο δεν λειτουργεί στα Μ48Α5; Τα πυροβόλα; Δεν νομίζω… Τα οπτικά, δύσκολο αλλά και αυτά αντικαθίστανται. Τι άλλο δεν λειτουργεί; Ο θώρακας, οι ερπύστριες; Αστεία πράγματα. Το ερώτημα είναι: αξίζει τον κόπο και τα έξοδα να μείνουν λειτουργικά αυτά τα παλαιάς τεχνολογίας άρματα; Βεβαίωτατα και για πολλούς και ποικίλους λόγους.
- Η σύγκρουση στην Ουκρανία έδειξε ότι η φονικότητα των οπλικών συστημάτων “καταναλώνει” ταχύτατα ακόμη και τα πλέον προηγμένα θωρακισμένα οχήματα. Μία αλήθεια που αφορά κυρίως τα άρματα μάχης, όπως έδειξε η καταστροφή δεκάδων Leopard II από νάρκες, αντιαρματικούς πυραύλους και πυροβολικό. Ως εκ τούτου, και οι δύο πλευρές έχουν καταφύγει στην επαναφορά σε μάχιμη υπηρεσία αρμάτων που θεωρούνταν όχι απλώς παλαιά αλλά “μουσειακά”, όπως το Τ-54/55! Γιατί λοιπόν, ο ΕΣ καταστρέφει σχεδόν μία ταξιαρχία αρμάτων τα οποία είναι μεν παλαιά αλλά στην έσχατη περίπτωση μπορούν να αναπληρώσουν απώλειες;
- Τα Μ48Α5 μπορεί να είναι παλαιά, αλλά είναι απλούστατα στον χειρισμό, και υπάρχουν χιλιάδες έφεδροι αρματιστές που μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν άμεσα ή έστω με σύντομη μετεκπαίδευση, ακόμα και όταν ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει. Αντίθετα, τα σύγχρονα Leopard II είναι πολύπλοκα και απαιτούν μακροχρόνια εκπαίδευση, με λίγα λόγια μόνιμα στελέχη.
- Αν και τα Μ48Α5 δεν ενδείκνυνται για αναμέτρηση με σύγχρονα άρματα μάχης, ωστόσο μπορούν κάλλιστα να αναλάβουν αποστολές “κυνηγού αρμάτων”, στήνοντας ενέδρες, υποστήριξης μάχης μηχανοκίνητου πεζικού, ακόμα και υποστήριξης πεζικού ως αυτοσχέδιο “πυροβολικό”. Αυτή η τελευταία τακτική έχει εντοπιστεί να εφαρμόζεται στην Ουκρανία και από τους δύο αντιπάλους. Για παράδειγμα, ένα ρωσικό Τ-72 κατέστρεψε από απόσταση 9.500 μέτρων ένα ουκρανικό Bradley χωρίς να έχει οπτική επαφή, αλλά μέσω κατάδειξης από drone.
- Το σκάφος των Μ48Α5 μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση για μία ποικιλία άλλων θωρακισμένων οχημάτων. Και πρώτα απ’ όλα για την ανάπτυξη ενός βαριού ΤΟΜΑ, όπως για παράδειγμα το ισραηλινό Achzarit, το οποίο αναπτύχθηκε επάνω στο σκάφος αιχμαλωτισμένων αιγυπτιακών και συριακών Τ-54/55. Θα είναι ένα ΤΟΜΑ με θωράκιση άρματος μάχης (που μπορεί να ενισχυθεί με διάφορες προσθετικές συλλογές) το οποίο θα συνοδεύει τα άρματα μάχης, όπως επιτάσσει το ισραηλινό δόγμα (στρατηγός Ίσραελ Ταλ). Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν βάση για ανάπτυξη ενός βαρέος θωρακισμένου οχήματος Μάχης/ Υποστήριξης Πεζικού, όπως το ρωσικό Terminator.
- Στην περίπτωση μετατροπής των Μ48Α5 σε ΤΟΜΑ ή/ και οχήματα μάχης πεζικού, οι πύργοι που αφαιρέθηκαν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επάκτια πυροβολεία σε σταθερές θέσεις για να καλύπτουν ακτές απόβασης, ζώνες προσγείωσης και περάσματα ανάμεσα στα νησιά. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δείξει ότι οι παραδοσικές οχυρώσεις τελικά έχουν βαρύνουσα σημασία, έστω και ως ένα “εμπόδιο” παλαιάς τεχνολογίας αλλά το οποίο πρέπει αναπόφευκτα να παραμεριστεί με την χρήση μεγάλων ποσοτήτων κλασσικών αλλά και υπερσύγχρονων όπλων.
Συμπερασματικά, τίποτα δεν είναι για “πέταμα” στις ένοπλες δυνάμεις, ιδιαίτερα όταν με ελάχιστη επένδυση στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία, αλλά και με την συμβολή των εργοστασίων του ΕΣ, μπορεί να έχει πολλαπλή και υψηλή απόδοση όπως στην περίπτωση των Μ48Α5. Όταν η Ρωσία, η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ βγάζουν από τις αποθήκες ξεχασμένα άρματα, αεροσκάφη και ΤΟΜΑ, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να πετάει χρήσιμα όπλα, τα οποία αν και παλαιά έχουν τα πλεονεκτήματα της απλοϊκής χρήσης και των φθηνών πυρομαχικών, κάτι πολύτιμο όπως αποδεικνύουν καθημερινά οι μάχες στα μέτωπα της Ουκρανίας, αλλά και της χρησιμοποίησής τους ως “βάση” για ανάπτυξη πολύτιμων οπλικών συστημάτων που λείπουν.