
Η γέφυρα που συνδέει την Κριμαία με την Ρωσία δέχτηκε ακόμα μία φορά επίθεση από μη επανδρωμένα σκάφη, με αποτέλεσμα ένα τμήμα του οδοστρώματος να υποστεί ζημιές και να σταματήσει η οδική κίνηση τουλάχιστον στο ένα ρεύμα. Τα τρένα, ωστόσο, εξακολουθούν να κινούνται κανονικά, ενώ έχει αρχίσει σταδιακά και η οδική κίνηση. O υπεύθυνος επικοινωνίας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (National Security Council Coordinator for Strategic Communications) Τζων Κίρμπι δήλωσε πως “η επίθεση στην γέφυρα δεν επηρεάζει σε τίποτα την διάταξη των ρωσικών δυνάμεων στην Κριμαία και την νότιο Ουκρανία”, ομολογώντας με έμμεσο τρόπο ότι δεν είχε καμία ουσιαστική σημασία.
Οι Ρώσοι εντόπισαν ότι η επίθεση εκδηλώθηκε από δύο διευθύνσεις: από τον νότο, από την Μαύρη Θάλασσα, και από τον βορρά, από την Αζοφική Θάλασσα. Επειδή τα μη επανδρωμένα σκάφη (Uncrewd Surface Vessel – USV) δεν έχουν μεγάλη ακτίνα δράσης, ο μόνος τρόπος να φτάσουν στην γέφυρα ήταν να εξαπολυθούν από εμπορικά πλοία τα οποία θα πλησίαζαν τον στόχο.
Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Βρετανία εδώ και μερικά έτη χρησιμοποιούν πολιτικά πλοία ως βάσεις Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων για μυστικές αποστολές ανά την υδρόγειο, όπως το MV Ocean. Στην περίπτωση της επίθεσης στην Γέφυρα του Κερτς, ωστόσο, οι ειδικοί εκτιμούν ότι χρησιμοποιήθηκαν πλοία τα οποία μετέφεραν σιτηρά. Τα πλοία αυτά βάσει της Συμφωνίας μεταξύ Ουκρανίας-Ρωσίας και διεθνούς κοινότητας για την εξαγωγή σιτηρών κινούνται ελεύθερα στην εμπόλεμη ζώνη.
Να σημειώσουμε ότι πρόσφατα, ένα πλοίο του Ρωσικού ναυτικού δέχτηκε επίθεση από μη επανδρωμένα σκάφη πλησίον των Στενών Ελλησπόντου. Επρόκειτο για το Ivan Khurs, ένα πλοίο συλλογής πληροφοριών κλάσης Project 18280 Yiriy Ivanov. Και στην περίπτωση αυτή, τα USV δεν ήταν δυνατόν να είχαν ξεκινήσει από την Ουκρανία λόγω της τεράστιας απόστασης από το σημείο της επίθεσης. Ως εκ τούτου, και στην περίπτωση αυτή, τα USV πρέπει να εξαπολύθηκαν από εμπορικά σκάφη υπό ξένη σημαία. Η επίθεση απέτυχε, όπως έδειξε βίντεο, όπου Ρώσοι ναύτες κατέστρεψαν με πολυβόλα 14,5 τα τηλεχειριζόμενα εκρηκτικά ταχύπλοα.
Εμπορικά πλοία ως επιδρομικά με κρυμμένο οπλισμό έχουν χρησιμοποιήσει η Γερμανία, η Ιταλία και η Βρετανία τόσο στον Α’ ΠΠ όσο και στον Β’ ΠΠ. Οι Ιταλοί βατραχάνθρωποι χρησιμοποίησαν ένα πλοίο, που είχε εξοκείλει στην ισπανική ακτή απέναντι από το Γιβραλτάρ, ως βάση εξόρμησης βατραχανθρώπων για επιθέσεις στον ναύσταθμο.
Ο τύπος των USV που χρησιμοποιήθηκε εκτιμάται ότι ήταν ωκεανογραφικά βαθυσκάφη ρομπότ REMUS 600. Τα βαθυσκάφη αυτά μοιάζουν με τορπίλη και καταδύονται σε μέγιστο βάθος 600 μέτρων. Αναπτύσσουν μέγιστη ταχύτητα 5 κόμβων και έχουν αυτονομία 70 ωρών με ταχύτητα 3 κόμβων. Το REMUS 600 βρίσκεται σε υπηρεσία από το Αμερικανικό ναυτικό με την ονομασία Mk 18 Mod 2 “Kingfish”. Διαθέτει πλευρικά σόναρ, βιντεοκάμερα, υδρόφωνο ADCP, πλοήγηση με GPS και άλλους αισθητήρες μέτρησης θερμοκρασίας και διαύγειας ύδατος. Το Αμερικανικό ναυτικό χρησιμοποιεί το REMUS για εντοπισμό ναρκών, ναυαγίων και υδρογραφικές έρευνες. Εξαπολύεται από λέμβους RHIB, ελικόπτερα Seahawk και πλοία. Το Βρετανικό ναυτικό χρησιμοποιεί επίσης το REMUS.
Καθαυτό το REMUS δεν φέρει εσωτερικά εκρηκτικά – τουλάχιστον η επίσημη έκδοση σε υπηρεσία – αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία ενός αυτοσχέδιου USV που μεταφέρει εκρηκτικά.
Όπως έχει συμβεί με όλες τις επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροχημάτων και σκαφών εναντίον ρωσικών βάσεων στην Κριμαία αλλά και στο έδαφος της Ρωσίας, το Κίεβο δεν ανέλαβε την ευθύνη για την δεύτερη επίθεση στην Γέφυρα Κερτς. Η τακτική αυτή είναι τουλάχιστον περίεργη, καθώς η Ουκρανία έχει κάθε δικαίωμα να επιτεθεί σε ρωσικούς στόχους, εφόσον βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ρωσία. Παρόλα αυτά το Κίεβο δεν δέχεται ότι οι επιθέσεις αυτές προέρχονται από Ουκρανούς, αν και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επίσημοι αξιωματούχοι του καθεστώτος του Κιέβου επικροτούν τις επιθέσεις και ειρωνεύονται την Ρωσία. Πιθανώς ο τρόπος που εκτελούνται οι επιθέσεις να πληρούν τους “όρους” μιάς τρομοκρατικής επίθεσης, όπως τους έχει ορίσει η ίδια η Δύση για τρομοκρατικά καθεστώτα, ώστε να επιβληθούν διεθνείς κυρώσεις.
Στην συγκεκριμένη επίθεση ο λόγος είναι κάτι περισσότερο από την διακοπή της ροής εφοδίων από την Ρωσία στις ρωσικές δυνάμεις στην Κριμαία και την Ζαπορίζια. Οι Ρώσοι ήδη έχουν δημιουργήσει μεγάλες αποθήκες στις δύο αυτές περιοχές ενώ υπάρχουν εναλλακτικοί οδοί εφοδιασμού από θάλασσα και ξηρά.
Ο κύριος στόχος είναι αφενός η επίτευξη ενός επικοινωνιακού πλήγματος που θα στηρίξει το αφήγημα της ουκρανικής “επιτυχίας”, ώστε να συνεχιστεί η στήριξη του πολέμου από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και των κρατών του ΝΑΤΟ. Αφετέρου, να προκαλέσει την οργή της Μόσχας ώστε να αποχωρήσει από την συμφωνία ελεύθερης μεταφοράς σιτηρών και λιπασμάτων από την Ουκρανία, και έτσι η Ρωσία να θεωρηθεί υπεύθυνη για λιμούς που μπορεί να προκύψουν σε διάφορες χώρες..
Οι Ρώσοι μετά το χτύπημα στην γέφυρα αποχώρησαν από την συμφωνία. Αλλά και για έναν λόγο πέραν από την επίθεση: η Δύση δεν τήρησε ποτέ την συμφωνία για την ελεύθερη μεταφορά σιτηρών και λιπασμάτων από την Ρωσία.
Η καθοδήγηση των μη επανδρωμένων οχημάτων της Ουκρανίας έγινε μέσω δορυφορικών συνδέσεων, που παρέχουν το Starlink του Ίλον Μασκ και στρατιωτικοί δορυφόροι των ΗΠΑ. Μάλιστα στην τελευταία επίθεση, ένα κατασκοπευτικό αεροσκάφος των ΗΠΑ πετούσε επάνω από τον Εύξεινο Πόντο, εντός του διεθνούς εναέριου χώρου, αλλά σε κοντινή απόσταση από την γέφυρα του Κερτς.