Από την αρχή της ουκρανικής αντεπίθεσης στην Ζαπορίζια – πριν από 40+ ημέρες – οι Ουκρανοί επιτίθενται συνεχώς στον άξονα Ορέχοβο – Ρομποτίνο. Μέχρι σήμερα έχουν κατορθώσει να εισχωρήσουν σε βάθος 5 χιλιομέτρων, καταλαμβάνοντας μία περιοχή έκτασης 33 τετραγωνικών χλμ. με χωράφια.
Οι απώλειές τους σε άρματα μάχης και ΤΟΜΑ ήταν τόσο βαριές που εδώ και 10 μέρες τουλάχιστον σταμάτησαν να στέλνουν άρματα μάχης και ΤΟΜΑ, αλλά μόνον πεζικό υποστηριζόμενο από τροχοφόρα θωρακισμένα και μη οχήματα με πολυβόλα. Η τακτική αυτή θυμίζει επιθέσεις “ανθρώπινων κυμάτων” που χρησιμοποίησαν οι Κινέζοι στον Πόλεμο της Κορέας.
Το αποτέλεσμα αυτής της τακτικής – όπως και στην Κορέα – ήταν η κατακόρυφη αύξηση των απωλειών σε προσωπικό των επιτιθέμενων από νάρκες, πυροβολικό και πυρά ελαφρών όπλων των Ρώσων. Τελικά, στις 11 Ιουλίου, οι Ουκρανοί αποφάσισαν να ξαναστείλουν τεθωρακισμένα μήπως και πετύχουν κάποια πρόοδο.
Η επίθεση διεξήχθη από μία δύναμη επτά ΤΟΜΑ Bradley και αρκετά άρματα Leopard II καθώς και πολλά οχήματα Μηχανικού για άρση ναρκοπεδίων. Η δύναμη αυτή εκινείτο προς το μέτωπο σε σχηματισμό φάλαγγας, όταν Ρώσοι ανιχνευτές που χρησιμοποιούσαν drone την εντόπισαν από μεγάλη απόσταση.
Οι Ανιχνευτές της ρωσικής 47ης Ταξιαρχίας αμέσως μετέδωσαν τις συντεταγμένες της φάλαγγας στο πυροβολικό της 58ης Στρατιάς, καθώς και στους όλμους μεγάλου βεληνεκούς των μονάδων, ενώ παράλληλα ειδοποίησαν και τις ομάδες αντιαρματικών όπλων να προωθηθούν και να λάβουν θέσεις βολής.
Από τις πρώτες βολές των Ρώσων καταστράφηκαν πέντε ΤΟΜΑ Bradley και δύο Leopard II, ενώ στην φάλαγγα επικράτησε πανικός, καθώς τα άρματα και τα ΤΟΜΑ συνοδεύονταν από πεζικό που ακολουθούσε με τα πόδια. Εκείνη την στιγμή, οι μονάδες Ηλεκτρονικού Πολέμου των Ρώσων υπέκλεψαν συνομιλίες ασυρμάτων, όπου οι περισσότερες φωνές ήταν σε Αγγλική γλώσσα. Αρκετές πηγές αναφέρουν ότι αυτή η επίθεση διεξήχθη από Δυτικούς “μισθοφόρους” και “εθελοντές”, δηλαδή στρατιωτικούς του ΝΑΤΟ σε δήθεν αποστρατεία, που έχουν καταταγεί στον Ουκρανικό στρατό.
Οι Ουκρανοί/ Μισθοφόροι υποχώρησαν, αφού περισυνέλλεξαν τους τραυματίες τους. Δύο φορές επανέλαβαν την επίθεση και τις δύο φορές απέτυχαν, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης ακόμα μερικά κατεστραμμένα Bradley. Τελικά σε μία τρίτη προσπάθεια κατόρθωσαν να προχωρήσουν 500 μέτρα, μέχρι τα πρώτα σπίτια του χωριού Ρομποτίνο. Ένα ουκρανικό άρμα μάχης που χρησιμοποιείτο ως αυτοσχέδιο πυροβολικό για υποστήριξη καταστράφηκε από δύο ρωσικά drone-καμικάζι.
Μετά από λίγο, οι Ρώσοι εξαπέλυσαν μία αντεπίθεση υποστηριζόμενοι από πυροβολικό και αεροπορία, και ανακατέλαβαν την τοποθεσία που είχαν εγκατασταθεί οι Ουκρανοί.
Από τις τακτικές των Ουκρανών στην περίπτωση του άξονα Ορέχοβο – Ρομποτίνο (οι οποίες παρατηρούνται σχεδόν σε όλο το μέτωπο της Ζαπορίζια) βλέπουμε ότι τα σημερινά μέσα παρατήρησης, στοχοποίησης και προσβολής έχουν λίαν καταστρεπτική ικανότητα. Τέτοια, που τελικά το πεζικό κλήθηκε να δώσει την λύση – έστω με υψηλές απώλειες. Το συμπέρασμα – τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως – είναι ότι το πεζικό στο σύγχρονο πεδίο μάχης αποκτά ξανά έναν σημαντικό ρόλο, και μάλιστα εκεί που τα κυρίαρχα άρματα μάχης πλέον εμφανίζονται ευάλωτα.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι το πεζικό πρέπει να χρησιμοποιείται με την εγκληματική αδιαφορία για απώλειες της ουκρανικής πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας. Αυτό σημαίνει ότι ο πεζός στρατιώτης πρέπει πλέον να ενσωματώνει τεχνολογίες που θα προσφέρουν υψηλή επιβιωσιμότητα αλλά και φονικότητα εναντίον κάθε είδους στόχων. Σε αυτό – πιστεύουμε – αποσκοπούν τα διάφορα προγράμματα Στρατιώτη του Μέλλοντος που αναπτύσσονται σε ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία, Κίνα κ.λπ.
Υπό αυτή την άποψη, το πρόγραμμα του νέου τυφεκίου NGSW-R, M5, 6,8×51 GΡ αποκτά την πλήρη έννοιά του. Δηλαδή είναι πλέον κρίσιμο για τον τυφεκιοφόρο να μπορεί να εμπλέκει και να εξοντώνει προσωπικό και ομαδικά όπλα σε απόσταση 800+ μέτρων με απόλυτη ακρίβεια. Επιπλέον, η αυξημένη κόπωση και η ανάγκη μεταφοράς βαρέων όπλων, περισσότερων πυρομαχικών, drone κ.λπ. καθώς και η χρήση βαριάς θωράκισης για προστασία καθιστά εμφανή την αξία των προγραμμάτων για εξωσκελετό μαχητή. Αυτή η δύναμη στρατιωτών του μέλλοντος θα έχει επιπλέον ικανότητες μέσω διασύνδεσης με συστήματα πληροφοριών, που θα τους παρέχουν Γνωστική Κυριαρχία επί του αντιπάλου.
Κλείνοντας να αναφερθούμε στις αγγλικές φωνές στους ασυρμάτους της ουκρανικής φάλαγγας. Σύμφωνα με άρθρο του Forbes, στην Ουκρανία πολεμά μία Σουηδική ταξιαρχία. Πρόκειται για απόστρατους και εν ενεργεία “απόστρατους” του Σουηδικού στρατού, οι οποίοι χειρίζονται τα σουηδικά ΤΟΜΑ CV-90 και άλλα υψηλής τεχνολογίας συστήματα που έχει παράσχει η Σουηδία στην Ουκρανία. Ο λόγος είναι ότι η εκπαίδευση που απαιτείται για την χρησιμοποίηση αυτών των συστημάτων από τους Ουκρανούς είναι μακροχρόνια. Ως εκ τούτου, για να συμμετέχουν αυτά τα όπλα στην ουκρανική αντεπίθεση, επιλέχθηκε η λύση των “μισθοφόρων” – ‘εθελοντών” Σουηδών.
Η ίδια τακτική μπορεί να έχει χρησιμοποιηθεί και σε άλλα δυτικά όπλα – π.χ. τα Leopard II. Ως εκ τούτου, είναι πιθανό τα όπλα αυτά τα χειρίζονται Γερμανοί, Ολλανδοί, Αμερικανοί και άλλοι ΝΑΤΟϊκοί στρατιωτικοί σε καθεστώς “αποστρατείας”.
