Η Ουκρανία έχει αναπτύξει τεχνολογία που μετατρέπει ελαφρά αεροσκάφη σε βομβαρδιστικά drones ικανά να πετούν βαθιά στη Ρωσία και να ρίχνουν βόμβες. Οι επιχειρήσεις αυτών των βομβαρδιστικών περιγράφηκαν στο μέσο ενημέρωσης Babel, του οποίου οι δημοσιογράφοι επισκέφθηκαν μια μονάδα που εργάζεται με τέτοια αεροσκάφη.
Η ιδέα της μετατροπής ελαφρών αεροσκαφών προήλθε το 2023 από έναν πρώην επιχειρηματία και νυν μέλος των Αμυντικών Δυνάμεων με το διακριτικό κλήσης Horynych. Η ομάδα του, η οποία αποτελεί μέρος του 14ου Συντάγματος των Δυνάμεων Μη Επανδρωμένων Συστημάτων, έχει ήδη πραγματοποιήσει 78 επιτυχημένες αποστολές από τις 102 συνολικά. Τα βομβαρδιστικά drones στοχεύουν εργοστάσια και οπλοστάσια και διαταράσσουν τη ρωσική βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Πριν από την αναχώρηση, τα αεροσκάφη είναι εξοπλισμένα με μια βόμβα υψηλής εκρηκτικότητας OFAB-100-120, δύο νάρκες 120 mm και ένα θερμοβαρικό πυρομαχικό. Το drone ρίχνει πρώτα τη βόμβα και τις νάρκες, στη συνέχεια εμβοθεί τον ίδιο τον στόχο και πυροδοτεί το θερμοβαρικό πυρομαχικό, το οποίο βάζει φωτιά σε κτίρια και καταστρέφει τα μυστικά συστήματα του αεροσκάφους.
Ανάπτυξη
Το 2024, ελαφρά αεροσκάφη Skyranger Ninja 912S και Aeroprakt A-22 εντοπίστηκαν να πετούν πάνω από τη Ρωσία, χτυπώντας διάφορους στόχους, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης στην Αλαμπάγκα όπου συναρμολογούνται τα drones Shahed. Μια επιπλέον δεξαμενή καυσίμου και ηλεκτρικοί συσσωρευτές εγκαθίστανται στο πιλοτήριο αντί για το κάθισμα του πιλότου, οι οποίες τροφοδοτούν συστήματα πλοήγησης και επικοινωνίας. Μια ομάδα μηχανικών και πιλότων διασφάλισε ότι το αεροσκάφος μπορούσε να απογειωθεί, να πετάξει μέσα από ζώνες παρεμβολών δορυφορικού σήματος, να κρυφτεί από την αεράμυνα, να χτυπήσει έναν στόχο με συντεταγμένες ακριβείας ενός μέτρου, να επιστρέψει και να προσγειωθεί αυτόνομα ή να εμβολήσει ένα αντικείμενο.
Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, το κύριο πρόβλημα ήταν η επικοινωνία μεταξύ του αεροσκάφους και του κέντρου ελέγχου. Ο αυτόματος πιλότος του Horynych μπορούσε να εκτελέσει την αποστολή ακόμη και χωρίς επικοινωνία, χρησιμοποιώντας ένα αδρανειακό σύστημα πλοήγησης. Ωστόσο, το αδρανειακό σύστημα αναπόφευκτα συσσωρεύει σφάλματα και το αεροσκάφος βγαίνει εκτός πορείας. Η επικοινωνία με το αεροσκάφος είναι απαραίτητη για να λάβει ο αυτόματος πιλότος τις σωστές συντεταγμένες και να επιστρέψει στην πορεία του. Η ιδέα να εξοπλιστεί το αεροσκάφος με ένα σύστημα δορυφορικής επικοινωνίας προτάθηκε από τον διοικητή μιας από τις προηγμένες μονάδες drone που έφτασαν για να δοκιμάσουν το βομβαρδιστικό.
Επιπλέον, οι μηχανικοί του Χορύνιτς ενίσχυσαν τη φέρουσα δομή του αεροσκάφους και ολοκλήρωσαν το λογισμικό. Τα αεροπλάνα μεταφέρονται στο αεροδρόμιο αποσυναρμολογημένα και συναρμολογούνται κοντά στο αεροδρόμιο. Ανεφοδιάζονται, μεταφέρονται στον διάδρομο προσγείωσης και εγκαθίστανται πυροκροτητές. Ο πλοηγός από το κινητό σημείο διοίκησης κατεβάζει την αποστολή στον αυτόματο πιλότο του αεροσκάφους μέσω ενός ραδιομόντεμ.
Η αποστολή
Τη νύχτα της 5ης προς 6η Οκτωβρίου, το ουκρανικό μη επανδρωμένο βομβαρδιστικό Χορύνιτς πέταξε το τελευταίο μέρος της αποστολής του. Η διαδρομή ήταν πάνω από το Ντζερζίνσκ, μια βιομηχανική πόλη-δορυφόρο του Νίζνι Νόβγκοροντ. Το βομβαρδιστικό εισήλθε από τα ανατολικά και πέταξε πάνω από το κέντρο της πόλης μέχρι τα δυτικά του όρια. Στόχος ήταν το εργοστάσιο Yakov Sverdlov, μέρος της Rostec Corporation. Σχεδόν 5.000 εργαζόμενοι σε αυτό το εργοστάσιο παράγουν εκρηκτικά και τα γεμίζουν σε αεροπορικές βόμβες υψηλής εκρηκτικότητας (HAB) για τη ρωσική αεροπορία πρώτης γραμμής. Όταν το βομβαρδιστικό πλησίασε τον στόχο στην υπολογισμένη απόσταση, ο ελεγκτής πτήσης του έδωσε την εντολή ρίψης. Δύο νάρκες πυροβολικού 120 χιλιοστών και το κύριο όπλο, μια βόμβα θραυσμάτων υψηλής εκρηκτικότητας OFAB-100-120, ρίφθηκαν από τρεις μονάδες ανάρτησης κάτω από την άτρακτο. Μετά από αυτό, το αεροσκάφος έκανε έναν ακόμη κύκλο πάνω από τον στόχο και βούτηξε προς αυτόν σε λειτουργία καμικάζι. Το βομβαρδιστικό πέταξε σχεδόν χίλια χιλιόμετρα προς τον στόχο. Διέσχισε την πρώτη γραμμή και την περιοχή των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων. Αφού χτύπησε στο έδαφος, ο κινητήρας του αεροπλάνου σταμάτησε. Το χρονόμετρο αυτοκαταστροφής άρχισε να μετράει αντίστροφα. Σε πέντε λεπτά, λειτούργησε και ένα θερμοβαρικό πυρομαχικό κατέστρεψε το αεροπλάνο και όλο το μυστικό του εξοπλισμό. Αυτό ήταν μόνο το πρώτο βομβαρδιστικό από μια μικρή μοίρα. Ακολουθούσε το δεύτερο βομβαρδιστικό σε διαστήματα περίπου δέκα λεπτών. Την επόμενη μέρα, αφού βεβαιώθηκε ότι και τα δύο αεροπλάνα είχαν φτάσει στον στόχο, η ομάδα «βαθιάς επίθεσης» εκτόξευσε επτά ακόμη βομβαρδιστικά από ένα άλλο αεροδρόμιο.
