*Επειδή ένα λάθος κατά την τύπωση του περιοδικού ΚΑΤΑΔΡΟΜΗ αφαίρεσε το παρόν άρθρο από την ύλη του και τύπωσε ξανά ένα άλλο άρθρο, οι αναγνώστες μπορούν να διαβάσουν εδώ το άρθρο που λείπει.
Με το μεγαλύτερο ποσοστό της τουρκικής οικονομικής δραστηριότητας αλλά και ναυτικής ισχύος στις ακτές της Μικράς Ασίας, τα νησιά του Αιγαίου μπορούν να αποτελέσουν προωθημένες βάσεις για μία εκστρατεία εμφανών και συγκαλυμμένων επιδρομών στρατηγικής σημασίας από υποβρύχιους επιδρομείς των Μονάδων Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων που εδρεύουν σε αυτά, με σκοπό την υποβοήθηση αεροναυτικών και αμφίβιων επιχειρήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων σε περίπτωση πολέμου, αλλά και την διεξαγωγή συγκαλυμμένου υβριδικού πολέμου εν καιρώ ειρήνης.
Γράφει ο Δημήτρης Π. Πατσουλές
Ένα από τα κύρια διδάγματα του πολέμου στην Ουκρανία είναι η καταλυτική επίδραση των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων του Ναυτικού και των Πεζοναυτών της Ουκρανίας στην αμφισβήτηση της ναυτικής κυριαρχίας της Ρωσίας στην Μαύρη Θάλασσα, από τις ακτές της Οδησσού μέχρι την Χερσόνησο του Κερτς. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Ναυτικού Πολέμου, «ναυτικές» και «αμφίβιες» Ειδικές Δυνάμεις (σε συνδυασμό με βαλλιστικά βλήματα και φονικά drone μεγάλης εμβέλειας) κατάφεραν σοβαρά πλήγματα στον στόλο μίας μεγάλης δύναμης μέσα στις βάσεις του, αλλά και κατέστρεψαν όπλα Αντι-Πρόσβασης/ Άρνησης Περιοχής (Anti-Access/ Area Denial – A2/AD), καθώς και στρατηγικές υποδομές, επηρεάζοντας δραματικά την έκβαση του πολέμου στο θαλάσσιο μέτωπο της Ρωσο-Ουκρανικής σύρραξης.
Αυτά τα διδάγματα μπορούν κάλλιστα να έχουν σημαντικές εφαρμογές και στο «μέτωπο» του Αιγαίου. Τα ελληνικά μεθοριακά νησιά βρίσκονται σε ιδανική θέση για να αποτελέσουν προωθημένες βάσεις επιχειρήσεων, για την εκτόξευση επιδρομών εναντίον στρατιωτικών και πολιτικών υποδομών καθώς και οπλικών συστημάτων της Τουρκίας στις ακτές της Μικράς Ασίας. Και στην ελληνική περίπτωση, οι αμφίβιοι/ υποβρύχιοι επιδρομείς αποτελούν το ιδανικό «όπλο» για να διεξάγουν με επιτυχία τις αποστολές στρατηγικής Αναγνώρισης και στρατηγικής Κρούσης εναντίον της αντίπαλης δύναμης.
Επιδρομές στην Μαύρη Θάλασσα
Οι βατραχάνθρωποι ως «όπλο» είχαν να εκτελέσουν αποστολές στρατηγικής σημασίας σε συμβατική σύρραξη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Γνωστές είναι οι επιτυχημένες επιθέσεις των Ιταλών βατραχανθρώπων της Decima Mas στην Αλεξάνδρεια (1941), οι συνεχείς ατυχείς προσπάθειες της ίδιας μονάδας στον ναύσταθμο του Γιβραλτάρ (1940-1941), οι επιθέσεις των βρετανικών μίνι υποβρυχίων εναντίον του θωρηκτού «τσέπης» Tirpitz στην Νορβηγία (1943) και οι επιθέσεις των κωπηλατών-κολυμβητών των Βρετανών Πεζοναυτών στο Μπορντό (1942), για να αναφέρουμε τις κυριότερες.
Μετά τον πόλεμο, η Ψυχροπολεμική εποχή περιόρισε τις αποστολές των βατραχανθρώπων σε «μαύρες επιχειρήσεις» όπως δολιοφθορές και συλλογή πληροφοριών. Η επικράτηση του ανταρτοπολέμου στον ανταγωνισμό Ανατολής-Δύσης κατεύθυνε τους βατραχανθρώπους στον αντι-ανταρτοπόλεμο, όπως π.χ. στον Πόλεμο του Βιετνάμ (1955-1973). Στην μεταψυχροπολεμική εποχή, οι βατραχάνθρωποι εστίασαν στην αντιτρομοκρατία, απομακρυνόμενοι από την θάλασσα. Ο πόλεμος της Ουκρανίας, που σηματοδότησε την έναρξη της σύγκρουσης της λεγόμενης «Δύσης» με την Ρωσία και την Κίνα, επανέφερε τους βατραχανθρώπους στις παραδοσιακές «ναυτικές» αποστολές τους, ήτοι δολιοφθορές σε πλοία και παράκτιους στόχους, στρατηγική αναγνώριση και αμφίβιες καταδρομές.
Στην Μαύρη Θάλασσα, οι Ουκρανοί και ΝΑΤΟϊκοί βατραχάνθρωποι εκτέλεσαν πολύπλοκες υποβρύχιες και αμφίβιες επιθέσεις στην Κριμαία και σε άλλες παράκτιες τοποθεσίες της Ρωσίας σημειώνοντας αρκετές επιτυχίες. Σύμφωνα με ανοικτές πηγές, κύριοι εκπαιδευτές και καθοδηγητές της μονάδας βατραχανθρώπων 73ο Κέντρο Ναυτικών Ειδικών Επιχειρήσεων ή αλλιώς Κέντρο Ειδικών Επιχειρήσεων Νότου (Μονάδα Α3199) του Ουκρανικού ναυτικού ήταν η Special Boat Service (SBS) των Βρετανών Πεζοναυτών. Επίσης, συμμετείχαν και παρείχαν υποστήριξη στελέχη των Αμερικανών SEAL, της γερμανικής KSM, των Γάλλων Commandos Marine, της πολωνικής FORMOZA και άλλων ΝΑΤΟϊκών μονάδων βατραχανθρώπων.
Οι περισσότερες από τις αποστολές των Ουκρανών και ΝΑΤΟϊκών βατραχανθρώπων παραμένουν άγνωστες. Ωστόσο, για κάποιες από αυτές έχουν εμφανιστεί αρκετές πληροφορίες στα ΜΜΕ καταδεικνύοντας την δράση των υποβρύχιων επιδρομέων Ουκρανίας-ΝΑΤΟ.
Συγκεκριμένα, στις 10 Αυγούστου 2022 τρεις τουλάχιστον εκρήξεις συγκλόνισαν την αεροπορική βάση Saki στην Κριμαία. Σύμφωνα με ουκρανική ανακοίνωση την επίθεση εκτέλεσαν οι ουκρανικές Ειδικές Δυνάμεις που δρουν μυστικά πίσω από τις ρωσικές γραμμές. Πιθανολογείται ότι ήταν σαμποτέρ που είχαν διεισδύσει από την θάλασσα.
Στις 16/17 Αυγούστου 2022 σαμποτέρ, που προέρχονταν από την θάλασσα, εκτέλεσαν σαμποτάζ στην αεροπορική βάση Dzhankoi και σε αποθήκη πυρομαχικών στο διπλανό χωριό Majskoye. Τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους ένα μη επανδρωμένο σκάφος-καμικάζι επιφανείας ανακαλύφθηκε στην παραλία του Κόλπου Kozacha, στην Σεβαστούπολη. Ήταν η απαρχή μίας νέας τακτικής των Ουκρανών βατραχανθρώπων κατά την οποία χειρίζονταν τα μη επανδρωμένα σκάφη με την τεχνική βοήθεια των SBS και των SEAL.
Στις 29 Οκτωβρίου 2022, το λιμάνι της Σεβαστούπολης δέχτηκε επίθεση από επτά μη επανδρωμένα σκάφη, εκ των οποίων κάποια φαίνεται ότι πέτυχαν απροσδιόριστους στόχους. Φήμες ανέφεραν ότι επλήγη το καταδρομικό Ναύαρχος Μακάροφ, η ναυαρχίδα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας μετά την βύθιση του Μόσκβα. H Μόσχα ανακοίνωσε ότι «Βρετανοί ειδικοί» συμμετείχαν και καθοδήγησαν τις επιθέσεις, «οι οποίοι εδρεύουν στο Μικολάγιεβ» (όπου εδρεύει το 73ο Κέντρο Ναυτικών Ειδικών Επιχειρήσεων).
Στις 22 Μαρτίου 2023, εκρήξεις ακούστηκαν στον Κόλπο της Σεβαστούπολης και το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκε, ενώ πυροβολισμοί και εκρήξεις ακούγονταν όλη την νύκτα. Σύμφωνα με κανάλι του Telegram επρόκειτο για επιθέσεις ουκρανικών Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων (ΜΕΑ) και Μη Επανδρωμένων Οχημάτων Επιφανείας (SUV). Η κίνηση πλοίων στο λιμάνι διεκόπη.
Στις 17 Ιουλίου 2023, η στρατηγική για τον ρωσικό ανεφοδιασμό στην Κριμαία γέφυρα του Κερτς δέχθηκε επίθεση από δύο SUV και υπέστη σοβαρές ζημιές. Ένδεκα ημέρες αργότερα, η ουκρανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών (HUR) ισχυρίστηκε ότι σαμποτέρ ανατίναξαν μία αποθήκη πυρομαχικών πλησίον του αρχηγείου της ρωσικής 810ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών Φρουρών.
Στις 5 Αυγούστου του ιδίου έτους ένα ουκρανικό SUV έπληξε το ρωσικό τάνκερ “Sig” 17 χιλιόμετρα νοτίως της γέφυρας του Κερτς. Στις 24 Αυγούστου, η HUR ισχυρίστηκε ότι οι Ειδικές Δυνάμεις του ναυτικού εκτέλεσαν επιτυχείς επιθέσεις στις πόλεις Mayak και Olenivka στην χερσόνησο Tarkhankut, το δυτικότερο άκρο της Χερσονήσου της Κριμαίας. Σύμφωνα με την HUR, οι κομμάντος διείσδυσαν από αέρα και θάλασσα. Στις 25 Αυγούστου, η μυστική υπηρεσία SBU σε συνεργασία με τις ουκρανικές Ειδικές Δυνάμεις εξαπέλυσαν μία επίθεση με ΜΕΑ στην 126η Ταξιαρχία Παράκτιας Άμυνας του Ρωσικού στόλου στο Perevalne. Οι Ουκρανοί κομμάντος προφανώς κατεύθυναν τα drone εναντίον της ρωσικής βάσης.
Τον Σεπτέμβριο του 2023 η HUR ανακοίνωσε ότι στις 11 του μηνός ουκρανικές Ειδικές Δυνάμεις κατέλαβαν αρκετές πλωτές πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και φυσικού αερίου ανοικτά της δυτικής ακτής της Κριμαίας. Οι πλατφόρμες είχαν καταληφθεί και οχυρωθεί από τους Ρώσους το 2014.
Στις 5 Μαρτίου του 2024, το ρωσικό περιπολικό πλοίο Sergey Kotov μαζί με το ελικόπτερο που μετέφερε, βυθίστηκε από ουκρανικά SUV πλησίον των Στενών του Κερτς. Η HUR ανακοίνωσε ότι επτά Ρώσοι σκοτώθηκαν, ενώ η Γέφυρα του Κερτς έκλεισε στην κυκλοφορία επειδή υπήρχαν περισσότερα SUV και ΜΕΑ που προσπαθούσαν να επιτεθούν στην υποδομή.
Γνωστές είναι οι αποστολές των Ουκρανών βατραχανθρώπων της Μονάδας Ειδικού Σκοπού “Timur” της HUR στο Φιδονήσι, στην διάρκεια της διελκυστίνδας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας για την κυριαρχία σε αυτό το στρατηγικής σημασίας νησί. Αρκετές προσπάθειες των Ουκρανών να ανακαταλάβουν το νησί με αμφίβιες καταδρομές απέτυχαν, όταν ρωσικά μαχητικά βομβάρδισαν τα σκάφη και τους βατραχανθρώπους. Τελικά, οι Ουκρανοί βατραχάνθρωποι (με την συνοδεία Βρετανών SBS αναφέρουν φήμες) κατόρθωσαν να ανέβουν ζωντανοί στο νησί χρησιμοποιώντας υποβρύχια οχήματα που τους είχαν παραχωρήσει οι Βρετανοί και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Πιθανότατα επρόκειτο για υποβρύχια οχήματα STIDD Dual Thruster DPD-XT.
Αυτές είναι οι αποστολές των Ουκρανών βατραχανθρώπων στην Μαύρη Θάλασσα για τις οποίες έχουν υπάρξει κάποιες πληροφορίες. Πολλές περισσότερες έχουν διεξαχθεί, για τις οποίες υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία, και οι οποίες αφορούν αναγνώριση και στοχοποίηση συστημάτων A2/AD όπως αντιαεροπορικοί/ αντιβαλλιστικοί πύραυλοι S-300 και S-400.
Στρατηγική υποβρύχιων/ αμφίβιων επιδρομών στο Αιγαίο
Η θέση των νησιών του Αιγαίου πολύ κοντά στις Μικρασιατικές ακτές και μακριά από τον ηπειρωτικό κορμό της Ελλάδος ήταν ανέκαθεν ένα στρατηγικό μειονέκτημα των Ελλήνων. Τα νησιά υπέφεραν από την απειλή των Περσών και σήμερα από τους Τούρκους. Παρόλα αυτά, η εγγύτητα των νησιών παρέχει στην Ελλάδα και ένα στρατηγικό πλεονέκτημα, γιατί μπορεί να αποτελέσουν προωθημένες βάσεις για εξαπόλυση επιθέσεων με τακτικά βαλλιστικά βλήματα εναντίον σημαντικών στρατιωτικών και πολιτικών στρατηγικών στόχων της Τουρκίας. Μέχρι σήμερα, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει να αναπτύξει μία τέτοια στρατηγική. Εκτός όμως από τα συμβατικά στρατηγικά όπλα υπάρχουν και ανορθόδοξα όπλα: οι Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού και του Ναυτικού, οι οποίες από αυτά τα νησιά μπορούν να εξαπολύσουν επιθέσεις σε κρίσιμους στόχους σε όλο το μήκος του Αιγαίου, από τον Ελλήσποντο μέχρι τα παράλια της Κιλικίας συνεισφέροντας και επηρεάζοντας την πολεμική αναμέτρηση σε επιχειρησιακό και στρατηγικό επίπεδο.
Κατά μήκος των Μικρασιατικών ακτών και σε μικρό σχετικά βάθος βρίσκονται κρίσιμες πολιτικές (διϋλιστήρια, ξενοδοχειακές μονάδες, κέντρα επικοινωνιών, κόμβοι συγκοινωνιών, γραμμές ηλεκτρικής ενεργείας, λιμενικές εγκαταστάσεις, κ.λπ.) και στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Τουρκίας (όπως ναύσταθμοι, στρατιωτικές βάσεις, αεροδρόμια, , αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων) και όπλα A2/AD (S-400, ρουκετοβόλα μεγάλου βεληνεκούς, αντιπλοϊκοί πύραυλοι). Αυτά τα παράλια παρέχουν τα ορμητήρια για εξαπόλυση αεραποβατικών και αμφίβιων επιχειρήσεων καθώς και αεροπορικών και πυραυλικών επιθέσεων και επιθέσεων με Drone στα ελληνικά νησιά αλλά και σε μεγάλο βάθος στον ελλαδικό χώρο.
Όλοι αυτοί οι στόχοι μπορούν βεβαίως να χτυπηθούν από την Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) με κλασσικούς βομβαρδισμούς και με όπλα μακρού πλήγματος. Ωστόσο, αυτό δεν θα είναι πάντα εφικτό ή τουλάχιστον επιθυμητό διότι θα απαιτεί μεγάλο κόστος σε απώλειες και θα θέσει σε δοκιμασία τις υλικές και ψυχικές αντοχές της ΠΑ. Οι ΔΕΕ μπορεί να είναι μία εναλλακτική λύση επίθεσης ή ένα μέσο κρίσιμης υποστήριξης των αεροπορικών επιχειρήσεων που θα μειώνει τους κινδύνους και θα πολλαπλασιάζει την αποτελεσματικότητα των αεροπορικών πληγμάτων. Παράλληλα, οι ΔΕΕ μπορούν να υποστηρίξουν τις τοπικές δυνάμεις αμύνης των νησιών και να προετοιμάσουν και να υποστηρίξουν τις δυνάμεις ενίσχυσης ή αντεπίθεσης από την ηπειρωτική Ελλάδα. Μία ακόμη χρησιμότητα των ΔΕΕ στο Αιγαίο είναι η ικανότητά τους για συγκαλυμμένη δράση, σε περιβάλλον ασύμμετρου/ υβριδικού πολέμου με την Τουρκία ακόμα και σε ειρηνική περίοδο ή περιόδους έντασης και κρίσης.
Όπως έχει αποδειχθεί πλέον στον πόλεμο της Ουκρανίας, αλλά και σύμφωνα με την εμπειρία των Ειδικών Επιχειρήσεων στον Β’ ΠΠ, τον Ψυχρό Πόλεμο και τον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας, ο ασφαλέστερος και αποτελεσματικότερος τρόπος διείσδυσης/ επίθεσης σε περιβάλλον υψηλής/ πολύ υψηλής απειλής σε θαλάσσιες/ παράκτιες περιοχές είναι η υποβρύχια οδός. Όσο προηγμένο και να είναι το πλέγμα ISR (Intelligence, Surveillance, Reconnaissance) του αντιπάλου, ο βυθός συνεχίζει να αποτελεί το περιβάλλον που μπορεί να ελεγχθεί το λιγότερο δυνατό από την σύγχρονη τεχνολογία ISR. Ως εκ τούτου, η ικανότητα να εκτελούν υποβρύχιες και αμφίβιες επιδρομές πρέπει να αποτελεί κεντρικό επιχειρησιακό πυρήνα των ελληνικών ΔΕΕ στα μεθοριακά νησιά.
Αυτό σημαίνει αύξηση της ποσότητας βατραχανθρώπων και νέα οργάνωσή τους στα ΕΤΕΘ, απόκτηση μεγάλου αριθμού και μεγάλης ποικιλίας υποβρύχιων οχημάτων και φορέων υποβρύχιων οχημάτων, ανάπτυξη-συντήρηση τακτικών υποβρύχιας/ αμφίβιας διείσδυσης/ απαγκίστρωσης, απόκτηση όπλων νέας τεχνολογίας για εξ αποστάσεως πλήγματα, απόκτηση φορητών συστημάτων Ηλεκτρονικού Πολέμου/ Κυβερνοπολέμου και απόκτηση προηγμένων συστημάτων ασφαλών επικοινωνιών. Εν τέλει, δε, απαιτεί την ανάπτυξη μίας καθολικής στρατηγικής, η οποία θα θέσει υπό κοινούς επιχειρησιακούς και στρατηγικούς στόχους αυτές τις ικανότητες των υποβρύχιων/ αμφίβιων Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων της ΔΕΠ και του ΠΝ.
Επαύξηση και Οργάνωση
Οι Ειδικές Δυνάμεις του ΕΣ και μετά η Διοίκηση Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) – στην οποία περιήλθαν όλες οι Ειδικές Δυνάμεις και Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων του ΕΣ, του ΠΝ και της ΠΑ – έχουν καταβάλλει τα τελευταία έτη σημαντική προσπάθεια για την παραγωγή περισσότερων Υποβρύχιων Καταστροφέων. Κατ’ αυτό τον τρόπο αναγνωρίζουν την σπουδαιότητα της υποβρύχιας διείσδυσης/ επίθεσης στο Αιγαίο, που είναι ένα περιβάλλον υψηλής απειλής.
Συγκεκριμένα, οι Ειδικές Δυνάμεις του ΕΣ πριν από 15 περίπου έτη δημιούργησαν το Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφέων Στρατού Ξηράς (ΣΥΚΣΞ), διάρκειας τεσσάρων μηνών, με σκοπό την ταχύτερη παραγωγή Υ/Κ για τα ΕΤΕΘ και την Ζ’ ΜΑΚ, αλλά και τις άλλες μονάδες Ειδικών Δυνάμεων του ΕΣ. Το ΣΥΚΣΞ εστίαζε αποκλειστικά σε αντικείμενα υποβρύχιων/ αμφιβίων αποστολών, όπως: καταδύσεις και υποβρύχιες πορείες με συσκευές κλειστού κυκλώματος, αναγνώριση/ υδρογραφία/ χαρτογράφηση ακτών, κολύμβηση μεγάλων αποστάσεων, κωπηλασία μεγάλων αποστάσεων, υποβρύχιες καταστροφές (για άρση εμποδίων σε ακτές και επιθέσεις σε πλοία επιφανείας), αναγνώριση/ ασφάλιση προγεφυρωμάτων για Πεζοναύτες και Αμφίβιες Μοίρες, σηματοδοσία ακτής απόβασης και καθοδήγηση αποβατικών κυμάτων. Τα υπόλοιπα αντικείμενα Καταδρομών που δίδασκε το Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών (ΣΥΚ) του ΠΝ δεν ήταν απαραίτητα στο ΣΥΚΣΞ καθώς οι Υ/Κ των Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού τα διδάσκονταν στο ΚΕΑΠ (Σχολείο Καταδρομών διάρκειας τριών μηνών), σε σχολεία του ΝΑΤΟ και στις Μονάδες.
Μετά από μερικά έτη, ο νέος ΓΕΕΘΑ, Ε. Αποστολάκης, κατάργησε το σχολείο, εκπληρώνοντας την επιθυμία του ΠΝ να υπάρχει μόνο το Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών της ΜΥΚ, σήμερα ΔΥΚ. Αυτό έφερε πάλι πίσω τα ΕΤΕΘ, την Ζ’ ΜΑΚ και τις άλλες ειδικές μονάδες του ΕΣ όσον αφορά τον αριθμό των Υ/Κ που έπρεπε να διαθέτουν. Τελικά, το 2023, ο απερχόμενος ΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρος έθεσε σε λειτουργία ξανά το ΣΥΚΣΞ με την ονομασία Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών Στρατού Ξηράς (η διαφορά έγκειται στις λέξεις «Καταστροφέων» του πρώτου και «Καταστροφών» του δεύτερου). Το νέο ΣΥΚΣΞ είναι αναβαθμισμένο τόσο από απόψεως τεχνικών και τακτικών γνώσεων όσο και από απόψεως εγκαταστάσεων και εκπαιδευτικών συστημάτων. Η παραγωγή Υ/Κ για τις Ειδικές Δυνάμεις του ΕΣ έχει αρχίσει και πάλι να αυξάνεται. Ίσως όμως να χρειάζεται πιο εντατικούς ρυθμούς.
Ο λόγος είναι ότι, για να υλοποιηθεί μία στρατηγική υποβρύχιων επιδρομών σε μεγάλη έκταση και με υψηλή αποτελεσματικότητα, ώστε να υπάρχει σημαντική στρατηγική επίδραση, απαιτείται μεγαλύτερος αριθμός Υ/Κ. Ένας τρόπος μαζικότερης παραγωγής Υ/Κ θα μπορούσε να είναι περισσότερα (διπλά σχολεία ΣΥΚΣΞ) κάθε έτος και πρόσληψη ΕΠΟΠ και ΟΒΑ αποκλειστικά για την ειδικότητα Υ/Κ, ανεξάρτητα από τις εποχιακές προσλήψεις ΕΠΟΠ και ΟΒΑ του ΕΣ.
Μία μετριοπαθής εκτίμηση για τον αριθμό Υ/Κ στα ΕΤΕΘ και την Ζ’ ΜΑΚ θα μπορούσε να οδηγεί σε δύναμη επιπέδου Διμοιρίας πλήρους επάνδρωσης και πλήρους υποστήριξης από τεχνικά μέσα. Αυτή θα μπορούσε να έχει την εξής μορφή:
Ομάδα Διοίκησης – Υποστήριξης
- 1x Διμοιρίτης (Διοίκηση & Έλεγχος – Σχεδίαση Επιχειρήσεων) – Υ/Κ
- 1x Βοηθός Διμοιρίτη (ΔΜ και Προσωπικό) – Υ/Κ
- 1x Υπαξιωματικός Σχεδίασης Επιχειρήσεων/ Πληροφοριών – Υ/Κ
- 4x Τεχνικοί ΥΠΟΧ και Λέμβων
- 2x Τεχνικοί Συστημάτων Επικοινωνιών/ Ηλεκτρονικού Πολέμου/ Κυβερνοπολέμου
- 6x Χειριστές Λέμβων
Ομάδα ISR/ Strike
- Ζεύγος Y/K
- Ζεύγος Y/K
- Ζεύγος Y/K
Ομάδα Δολιοφθορών
- Ζεύγος Υ/Κ
- Ζεύγος Υ/Κ
- Ζεύγος Υ/Κ
Ομάδα Εξ Αποστάσεως Κρούσης
- Ζεύγος Υ/Κ
- Ζεύγος Υ/Κ
- Ζεύγος Υ/Κ
Επομένως, η Διμοιρία Υ/Κ θα διαθέτει μία Ομάδα Διοίκησης – Υποστήριξης 15 στελεχών και τρεις Ομάδες των έξι στελεχών, ήτοι συνολικά 33 στελέχη.
Αποστολές
Η διάκριση των Ομάδων Υ/Κ σε συγκεκριμένες αποστολές αποσκοπεί στην εξειδίκευση των στελεχών σε αντικείμενα που απαιτούν ειδικές γνώσεις, υλικά, μέσα και τακτικές ώστε να επιτυγχάνεται μέγιστη αποτελεσματικότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει «διασταυρούμενη» εκπαίδευση στα αντικείμενα μεταξύ των Ομάδων, ώστε σε περίπτωση απωλειών να μην χάνονται τελείως κάποιες ικανότητες.
- Ομάδα ISR/ Strike
Όπως έχει αποδειχθεί στα πεδία μάχης της Ουκρανίας, οι ΔΕΕ διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο ως μονάδες ISR/ Strike ήτοι μονάδες που εκτελούν συλλογή Πληροφοριών, Επιτήρηση και Αναγνώριση (Intelligence, Surveillance, Reconnaissance) στα όρια των εχθρικών γραμμών ή πίσω από τις εχθρικές γραμμές, αποσκοπώντας στον εντοπισμό εχθρικών δυνάμεων και κυρίως σημαντικών στόχων (σταθμών διοίκησης, αντιαεροπορικά συστήματα, πυροβολικό, αποθήκες κ.λπ.), ώστε αυτοί να προσβληθούν άμεσα ή μεταγενέστερα από μέσα πεδινού και πυραυλικού πυροβολικού μεγάλου βεληνεκούς, επιθετικά ελικόπτερα και μαχητικά αεροσκάφη με συμβατικά πυρομαχικά ή όπλα μακρού πλήγματος.
Ο εντοπισμός επιτυγχάνεται δια γυμνών οφθαλμών, οπτικών μέσων (τηλεσκόπια, διόπτρες και κάμερες ημέρας/ νύκτας) μεγάλης μεγέθυνσης, μικροσκοπικών και τακτικών drone, συσκευών υποκλοπής και τριγωνομέτρησης επικοινωνιών (SIGINT, ELINT) καθώς και Συσκευών Εξ Αποστάσεως Πρόσβασης (Remote Access Device – RAD), οι οποίες χακάρουν τοπικά δίκτυα υπολογιστών και υποκλέπτουν πληροφορίες.
Παράλληλα, οι Ομάδες ISR/ Strike μπορεί να συμμετέχουν ενεργά στην κατάδειξη στόχων, είτε γιατί οι στόχοι είναι δυσδιάκριτοι από τα αεροδιαστημικά μέσα ISR, είτε γιατί απαιτείται υψηλή ακρίβεια ώστε να μην κινδυνεύσουν φίλια στρατεύματα και άμαχοι σε κοντινή απόσταση, αλλά και για να επιτευχθεί οικονομία πολύτιμων έξυπνων πυρομαχικών.
Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι η Ομάδα ISR/ Strike της Διμοιρίας Υ/Κ ΕΤΕΘ – ΜΑΚ θα εκτελεί αυτή την αποστολή σε υψηλής απειλής θαλάσσιο/ παράκτιο περιβάλλον εναντίον στρατηγικών στόχων μεγάλης σημασίας στις Μικρασιατικές ακτές. Κύριο πλεονέκτημά της Ομάδας θα είναι η διείσδυση με υποβρύχια μέσα και πολύ χαμηλού ίχνους μέσα επιφανείας, που θα της επιτρέπουν να μην εντοπίζεται από αισθητήρες διαφόρων τύπων και να εκτελεί με επιτυχία την διείσδυση, την επίθεση ή αναγνώριση και την εξαγωγή της από την εχθρική περιοχή.
- Ομάδα Δολιοφθορών
Οι Δολιοφθορές αφορούν την εκτέλεση καταστροφών σε στρατηγικούς στόχους με την τοποθέτηση εκρηκτικών ή με άλλους τρόπους, όταν παραδοσιακές εγγύς και εξ αποστάσεως επιθέσεις αέρος, επιφανείας και Ειδικών Δυνάμεων δεν είναι δυνατόν ή είναι ανεπιθύμητο να επιτευχθούν εξαιτίας: της φύσης του στόχου (ένας στόχος που είναι τελείως προστατευμένος από εξωτερικές επιθέσεις και απαιτεί άμεση φυσική πρόσβαση, π.χ. πυρηνικές εγκαταστάσεις σε υπόγεια καταφύγια), πολιτικών λόγων (υπόγειος ανταγωνισμός εν καιρώ ειρήνης ή κρίσης, που απαιτεί μυστικό πόλεμο χωρίς αποδείξεις για τους δράστες των επιθέσεων) ή αναγκαιότητας αυξημένου αιφνιδιασμού σε περιπτώσεις επιθέσεων πρώτου πλήγματος.
Οι δολιοφθορές μπορεί να αφορούν την καταστροφή: πολεμικών και βοηθητικών πλοίων επιφανείας σε ναυστάθμους, πολιτικά λιμάνια, αγκυροβόλια και προγεφυρώματα, εγκαταστάσεων σε ναυστάθμους και πολιτικά λιμάνια (αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων, υποδομές συντήρησης πλοίων, φόρτωσης, κ.λπ.), μέσων ναυτιλίας (σημαδούρες, φάροι), υποβρύχιων αγωγών πετρελαίου/ φυσικού αερίου και υποβρύχιων καλωδίων επικοινωνιών και μεταφοράς ηλεκτρικής ενεργείας (σε μικρό βάθος κατά την έξοδο ή είσοδό τους στην θάλασσα) και σταθμούς ελέγχου αυτών στην ακτή, παράκτιων διϋλιστηρίων, ηλεκτροπαραγωγικών σταθμών, πυλώνων μεταφοράς ρεύματος, κεραιών τηλεφωνίας, ραντάρ και άλλων αισθητήρων επιτήρησης και ερεύνης αέρος και επιφανείας, συστημάτων A2/AD πλησίον της ακτογραμμής, κ.λπ. Επίσης, οι δολιοφθορές μπορεί να αφορούν την ανεξακρίβωτη εξόντωση στρατιωτικών και πολιτικών ανθρώπινων στόχων υψηλής αξίας μέσω «ατυχημάτων» που απαιτούν μυστική παρέμβαση από στρατιωτικούς «τεχνικούς» που δρουν αυτόνομα ή σε συνεργασία με μυστικές υπηρεσίες.
Τον Οκτώβριο του 2024, η HUR ανακοίνωσε ότι ευθύνεται για την πρόκληση σοβαρής ζημιάς σε ένα ρωσικό ναρκαλιευτικό υψηλής τεχνολογίας, το οποίο ήταν αγκυροβολημένο στην πόλη Baltiysk στο Καλίνινγκραντ, στην Βαλτική Θάλασσα. Το σκάφος έβαλε νερά στο μηχανοστάσιο (που φιλοξενούσε τον πανάκριβο κινητήρα Μ-503) μετά από τοποθέτηση νάρκης Limpet στα ύφαλα του πλοίου.
Στις Μικρασιατικές ακτές βρίσκεται ένα πολύ μεγάλο μέρος των πολιτικών και στρατιωτικών υποδομών της Τουρκίας, καθιστώντας τες ευάλωτες σε επιθέσεις από επιδρομές που έρχονται από την θάλασσα. Η υποβρύχια διείσδυση/ απαγκίστρωση είναι και πάλι η ασφαλέστερη επιλογή, καθώς πολλές εγκαταστάσεις βρίσκονται κυριολεκτικά δίπλα στην ακτογραμμή. Οι Υ/Κ της Ομάδας Δολιοφθορών θα πρέπει να συνδυάζουν χαρακτηριστικά κομμάντος και πράκτορα, ώστε να διεισδύσουν μέσα σε εγκαταστάσεις για να τοποθετήσουν εκρηκτικά ή να προκαλέσουν με άλλους τρόπους καταστροφές.
- Ομάδα Εξ Αποστάσεως Κρούσης
Νέες τεχνολογίες αισθητήρων και μικροκυκλωμάτων προσφέρουν πλέον στο ελαφρύ πεζικό ικανότητες προσβολής υψηλής ακρίβειας σε μεγάλες αποστάσεις, με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Αυτό έχει αλλάξει δραματικά τις ικανότητες κρούσης και των Ειδικών Δυνάμεων. Μικρές πεζοπόρες ομάδες μπορούν να μεταφέρουν περιφερόμενα πυρομαχικά και drone FPV για να καταστρέψουν στόχους, που μέχρι τώρα θα έπρεπε να προσβάλλουν με βίαιη και άμεση κρούση. Αυτή η νέα ικανότητα προσφέρει υψηλή αποτελεσματικότητα στην κρούση και πρωτοφανή επίπεδα επιβίωσης και διαφυγής των καταδρομικών τμημάτων. Στην Ουκρανία, Ομάδες Αντιπερισπασμού και Δολιοφθορών (DRG) και των δύο αντιπάλων χρησιμοποιούν φονικά drone και περιφερόμενα πυρομαχικά για να προσβάλλουν στόχους σε κάθε επίπεδο (τακτικό, επιχειρησιακό, στρατηγικό) με εκπληκτικά αποτελέσματα.
Στις Μικρασιατικές ακτές, οι Υ/Κ της Ομάδας Εξ Αποστάσεως Κρούσης θα μπορούν να αποβιβαστούν αθέατοι στην ακτή και να πλήξουν με Περιφερόμενα Πυρομαχικά και Drone FPV στόχους σε βάθος έως και 40 χιλιομέτρων. Αυτή η εξ αποστάσεως κρούση από μικρές ομάδες θα αντικαταστήσει τις επιδρομές με άμεση κρούση επί του στόχου, οι οποίες σε περιβάλλον υψηλής απειλής είναι από λίαν επικίνδυνες μέχρι και αυτοκτονικές. Να σημειώσουμε ότι οι ΕΔ/ΔΕΕ θα αποκτήσουν μεγάλη ποσότητα του Περιφερόμενου Πυρομαχικού Switchblade 300 και 600.
Στην εξ αποστάσεως κρούση πρέπει να προστεθεί και η ικανότητα των ΕΣΕΑ (Ελεύθερων Σκοπευτών Ειδικών Αποστολών) των ΕΔ/ΔΕΕ να προσβάλλουν στόχους σε μεγάλες αποστάσεις με τυφέκια ειδικών εφαρμογών και τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή μεγάλων αποστάσεων.
Ως εκ τούτου, οι Υ/Κ της Ομάδας Εξ Αποστάσεως Κρούσης θα επιτίθενται σε ευαίσθητους στόχους όπως μαχητικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα στο έδαφος, σε παράκτιες αεροπορικές βάσεις, αεροδρόμια και προωθημένες βάσεις, κεραίες ραντάρ αντιαεροπορικών συστημάτων (όπως π.χ. το S-400) και ραντάρ ερεύνης αέρος και επιτήρησης επιφάνειας, υπαίθριες αποθήκες καυσίμων και πυρομαχικών, κεραίες ραντάρ, εκτοξευτές πυραύλων και γέφυρες πολεμικών πλοίων που βρίσκονται σε ναυστάθμους, πολιτικά λιμάνια και αγκυροβόλια, ή που πλέουν σε μικρή απόσταση από τις ακτές νησιών και νησίδων, σε ραντάρ πυροβολικού, σε κέντρα διοίκησης και ελέγχου, κλωβούς επικοινωνιών και ηλεκτρονικού πολέμου, κ.λπ.
Νέες ειδικότητες
Η υλοποίηση αυτής της στρατηγικής υποβρύχιων επιδρομών απαιτεί την δημιουργία νέων ειδικοτήτων στις ΕΔ/ΔΕΕ ώστε να εκμεταλλευτούν σωστά και πλήρως τις δυνατότητες που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες. Αυτό φυσικά δεν αφορά μόνον τις ΕΔ/ΔΕΕ αλλά ολόκληρο τον ΕΣ, αλλά οι ΕΔ/ΔΕΕ μπορούν να αποτελέσουν μία πειραματική πλατφόρμα που ταυτόχρονα με την απόκτηση νέων ικανοτήτων θα αξιολογήσει τα νέα συστήματα και όπλα και θα εντοπίσει προβλήματα, αναγκαίες προσαρμογές και μετατροπές, ενώ θα εκπονήσει τακτικές χρήσης.
Κατ’ αρχάς, είναι ολοφάνερο ότι απαιτείται μία ξεχωριστή ειδικότητα χειριστή UAV, SUV, GUV και drone που θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως «Χειριστής Μη Επανδρωμένων Οχημάτων Ειδικών Δυνάμεων» (Χ-ΜΕΟ-ΕΔ). Πρόκειται για μια πρακτική η οποία ήδη εφαρμόζεται στους μαχόμενους στρατούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας, και η οποία υιοθετείται και αναπτύσσεται περαιτέρω από Ειδικές Δυνάμεις και τις επίλεκτες Μονάδες των στρατών των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ. Η προσθήκη μίας ακόμη «ικανότητας» (capability) σε στελέχη με άλλες ειδικότητες (specialties) δεν προσφέρει την πλήρη γνώση και εκμετάλλευση των μη επανδρωμένων συστημάτων, ενώ επιβαρύνει το στέλεχος και του περικόπτει ενασχόληση και εκπαίδευση από τις κύρια και δευτερεύουσα ειδικότητές του.
Μία άλλη κρίσιμη ειδικότητα που πρέπει να δημιουργηθεί στις ΕΔ/ΔΕΕ είναι αυτή του ειδικού Ηλεκτρονικού Πολέμου/ Κυβερνοπολέμου. Οι ΝΑΤΟϊκές SOF στην διάρκεια του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας ανέπτυξαν και τελικά υιοθέτησαν μόνιμα την ειδικότητα χειριστή συσκευών υποκλοπής επικοινωνιών και εντοπισμού θέσης εκπομπής πομπών κάθε είδους. Αυτό βοηθούσε στον εντοπισμό της θέσης των ανταρτών και τρομοκρατών, ώστε να καταδιώκονται από τις SOF και να προσβάλλονται από αεροσκάφη, ελικόπτερα και πυροβολικό. Επιπλέον, οι υποκλοπές αποκάλυπταν τις προθέσεις των αντιπάλων, ώστε να υπάρχει άμεση ανταπόκριση από τις SOF στο πεδίο της μάχης.
Με την έναρξη του Ανταγωνισμού Μεγάλων Δυνάμεων στην ικανότητα ΗΠ των SOF προστέθηκε και ο Κυβερνοπόλεμος, καθώς πλέον οι στρατοί που αντιπαρατίθενται είναι υψηλής τεχνολογίας και βασίζονται σε ασύρματα δίκτυα υπολογιστών για να λειτουργήσουν. Πληροφορίες για μία από τις ουκρανικές επιδρομές στην Κριμαία αποκαλύπτει ότι ήδη χρησιμοποιούνται τέτοιες ικανότητες από τις SOF.
Συγκεκριμένα, μετά την επιδρομή της 29ης Οκτωβρίου 2022 στο λιμάνι της Σεβαστούπολης, οι ρωσικές αρχές έκλεισαν το σύστημα επιτήρησης της πόλης με κάμερες. Η αιτιολογία ήταν ότι «ο εχθρός χρησιμοποίησε τις κάμερες για να εντοπίσει αμυντικά συστήματα μέσα στην πόλη». Το πως αυτό επετεύχθη μας δίνει μία ιδέα η άσκηση “Swift Response 2024” των αμερικανικών SOF στην Σουηδία. Εκεί, Πρασινοσκούφηδες με πολιτική περιβολή προσέγγισαν μία «εχθρική» βάση και, χρησιμοποιώντας συσκευές RAD, χάκαραν το Wi Fi της εγκατάστασης με αποτέλεσμα να έχουν εικόνα από τις κάμερες ασφαλείας και να ξεκλειδώσουν τις ηλεκτρονικές πόρτες, ώστε να διεισδύσει μέσα στην βάση και να αποχωρήσει πανεύκολα μία ομάδα Πρασινοσκούφηδων που είχε πέσει με αλεξίπτωτο λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά.
Το εύλογο συμπέρασμα είναι ότι στην επιδρομή της 29ης Οκτωβρίου 2022 οι Ουκρανοί κομμάντος διέθεταν τέτοιες συσκευές και στελέχη εκπαιδευμένα σε αυτές. Βεβαίως αυτά τα στελέχη μπορεί να ήταν βατραχάνθρωποι Special Boat Service (SBS) των Βρετανών Πεζοναυτών, όπως κατήγγειλε η Ρωσία, η οποία αποκάλυψε ότι οι «ξένοι τεχνικοί» εδρεύουν στο Μικολάγιεφ, εκεί που βρίσκεται η βάση του 73ου Κέντρου Ναυτικών Ειδικών Επιχειρήσεων.
Μέσα
Δεν μπορούν να υπάρξουν Ειδικές Επιχειρήσεις χωρίς ειδικά υλικά και μέσα. Πρέπει να είναι μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο, ότι μία χώρα με τεράστιο μήκος παραλίων και αριθμό νησιών, όπως η Ελλάδα, έχει παραμελήσει τόσο πολύ την απόκτηση υποβρύχιων μέσων διείσδυσης/ επίθεσης για τις Ειδικές Δυνάμεις της.
Η πλέον πρόσφατη εξέλιξη στις ελληνικές ΕΔ/ΔΕΕ του Στρατού (ίσως και του ΠΝ) ήταν η απόκτηση ενός αριθμού υποβρυχίων οχημάτων Rotinor DiveJet, πιθανώς και Black Shadow. Προφανώς αυτό δεν αρκεί.
Για να λειτουργήσει μία στρατηγική υποβρύχιων επιδρομών απαιτείται μεγάλος αριθμός ΥΠΟΧ και άλλων ειδικών συσκευών και σκαφών. Συγκεκριμένα, για να έχει πλήρεις επιχειρησιακές ικανότητες η Διμοιρία Υ/Κ απαιτούνται:
- 6 x ΥΠΟΧ Rotinor Black Shadow DPV ή Stidd Dual Thruster. Δηλαδή υποβρύχια οχήματα με ικανότητα μεταφοράς των εννέα ζευγών δυτών της Διμοιρίας και επιπλέον όπλων και υλικών (Περιφερόμενα Πυρομαχικά, Drone FPV, τυφέκια ειδικών εφαρμογών, νάρκες Limbet κ.λπ).
- 18 x JetBoot της Patriot3 Maritime για τον εξοπλισμό όλων των Υ/Κ της Διμοιρίας. Δηλαδή ατομικές συσκευές πρόωσης που προσαρμόζονται στα πόδια, και οι οποίες δίνουν εκπληκτική τακτική ευελιξία στους βατραχανθρώπους. Στην διάρκεια της επέμβασης της Βρετανίας στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης (2014-2020), βατραχάνθρωποι της SBS με τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή έβγαιναν στην εχθρική ακτή χρησιμοποιώντας JetBoot, εξόντωναν στόχους υψηλής αξίας και προσωπικό των ανταρτών της Αλ Κάιντα, και μετά έμπαιναν ξανά στην θάλασσα για να καταδυθούν και να αναδυθούν σε άλλο σημείο της ακτής για να επαναλάβουν την επίθεση. Γενικά, τα JetBoot μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτόνομα ή σε συνδυασμό με ΥΠΟΧ αυξάνοντας την απόσταση διείσδυσης/ απαγκίστρωσης ή πολλαπλασιάζοντας τον χρόνο παραμονής στην εχθρική ακτή κατά την εκτέλεση πολλαπλών αποστολών.
- 6 x Λέμβοι Zodiac MilPro Futura Commando 470 4,70 μ. Με μέγιστη χωρητικότητα 10 ατόμων, αυτός ο αριθμός των λέμβων μπορεί να μεταφέρει ταυτόχρονα πολλές ομάδες Υ/Κ για την εκτέλεση πολλών ταυτόχρονα αποστολών. Οι φουσκωτές ελαστικές λέμβοι προσφέρουν διείσδυση επιφανείας χαμηλού οπτικού, ηλεκτρομαγνητικού και θερμικού (εφόσον καλυφθεί με αντι-IR καλύμματα) ίχνους, μέχρι σε ένα σημείο, από το οποίο θα αρχίσει η υποβρύχια διείσδυση/ επίθεση. Παράλληλα, αυτός ο αριθμός των λέμβων επιτρέπει την μεταφορά ολόκληρης της Διμοιρίας Υ/Κ και μέρος των υλικών της, ώστε να αναπτύσσεται σε διάφορα σημεία διασποράς των νησιών.
- 6 x Τζετ σκι με «έλκηθρα» μεταφοράς προσωπικού και φορτίου. Για διείσδυση και απαγκίστρωση από ακτή σε ακτή ή από σκάφη φορείς σε ακτή. Τα τζετ σκι έχουν χρησιμοποιηθεί από τους βατραχανθρώπους της ουκρανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών HUR σε επιδρομές μακράς ακτίνας εναντίον ρωσικών στόχων στην Κριμαία.
Να σημειώσουμε ότι η Zociac έχει αναπτύξει το σύστημα θωράκισης ελαστικής λέμβου Armorflate, το οποίο προστίθεται στην λέμβο και αναπτύσσεται αυτόματα εντός 40 δευτερολέπτων. Τα πάνελ θωράκισης παρέχουν προστασία από την γραμμή του νερού μέχρι σε ύψος 46 εκατοστών πάνω από τα μπαλόνια. Το Armorflate μπορεί να περιλαμβάνει πάνελ μαλακής ή σκληρής θωράκισης προστατεύοντας από πυρά ελαφρών όπλων διαμετρήματος 7,62×51 (Μ80 Ball). Το σύστημα μπορεί να αναπτυχθεί μόνον όταν υπάρξει ανάγκη, επιτρέποντας την διείσδυση με χαμηλό ίχνος. Είναι προφανώς πολύτιμο στην φάση της απαγκίστρωσης/ διαφυγής κάτω από εχθρικά πυρά.
Την Διμοιρία Υ/Κ μπορεί φυσικά να υποστηρίξουν τα σκάφη RHIB Viking Norsafe S-1200 Munin που έχουν παραλάβει τα ΕΤΕΘ, μεταφέροντας Υ/Κ και τα ΥΠΟΧ τους, ή ακόμα και τις λέμβους τους, εξασφαλίζοντας μεγάλη ακτίνα δράσης και αυξημένη προστασία κατά την διείσδυση και υποστήριξη μάχης κατά την απαγκίστρωση υπό το εχθρικό πυρ.
Υλικά Ομάδων
Κάθε Ομάδα στην Διμοιρία Υ/Κ έχει συγκεκριμένη εξειδίκευση και ως εκ τούτου ειδικευμένα υλικά. Συγκεκριμένα, τα υλικά των Ομάδων πρέπει να είναι:
- Ομάδα ISR/ Strike
Ασφαλείς ασύρματοι με δυνατότητα δορυφορικής επικοινωνίας, συσκευή ΑΤΑΚ (Android Team Awareness Kit), φορητοί και χειρός καταδείκτες λέιζερ, τηλεσκόπια μεγάλης μεγέθυνσης και κάμερες Thermal και IR με δυνατότητα ζωντανή μετάδοσης εικόνας και βίντεο, συσκευές εντοπισμού σημείων εκπομπής/ υποκλοπής επικοινωνιών (SIGINT) και εντοπισμού θέσης ηλεκτρονικών μεταδόσεων (ELINT), Drone οπτικής αναγνώρισης (ημέρας/ νύκτας), εντοπισμού θέσης σημείων εκπομπής επικοινωνιών (SIGINT) και εντοπισμού θέσης ηλεκτρονικών μεταδόσεων (ELINT), συσκευές Remote Access Device (RAD) για χακάρισμα δικτύων WiFi με σκοπό την υποκλοπή πληροφοριών αλλά και τον έλεγχο ηλεκτρονικών συσκευών (π.χ. πόρτες και παράθυρα, κάμερες επιτήρησης κ.λπ.), GUV (Ground Unmanned Vehicle), UAV (Unmanned Aerial Vehicle), μικρά SUV (Surface Unmanned Vehicle) και UUV (Underwater Unmanned Vehicle) αναγνώρισης ακτών και αβαθών υδάτων.
- Ομάδα Δολιοφθορών
Νάρκες Limpet για επιθέσεις εναντίον στόχων επιφανείας μέσα σε λιμάνια, ναυστάθμους, αγκυροβόλια κ.λπ.), εκρηκτικά κάθε είδους για την κατασκευή Αυτοσχέδιων Εκρηκτικών Μηχανισμών (ΑΕΜ), δυναμοεκρηκτήρες, συσκευές τηλεπυροδότησης, χρονικούς πυροκροτητές, νάρκες εδάφους, μικρά Drone τακτικής επίγνωσης, μικρά φονικά Drone (με εκρηκτικά ή θερμίτη για ανατινάξεις και εμπρησμούς) και μικρά φονικά SUV (Surface Unmanned Vehicle) και UUV (Underwater Unmanned Vehicle) για επιθέσεις σε στόχους επιφανείας.
- Ομάδα Εξ Αποστάσεως Κρούσης
Περιφερόμενα Πυρομαχικά, φονικά Drone FPV, τυφέκια ειδικών εφαρμογών Μ82Α1, τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή Sako TRG M10, τυφέκια DMR, εκτοξευτές αντιαρματικών βλημάτων μίας χρήσης μικρού βεληνεκούς (π.χ. Spike SR) και φορητούς αντιαεροπορικούς πυραύλους FIM-92E Stinger.
Οι Ομάδες θα μπορούν να εκτελούν αποστολές εντός των συγκεκριμένων ορίων των ικανοτήτων τους ή να δρουν συνεργαστικά, συνδυάζοντας τις διαφορετικές ικανότητές ώστε να εξυπηρετούνται πολύπλοκες αποστολές.
Για παράδειγμα, μία αποστολή ISR/ Strike της Ομάδας ISR/Strike μπορεί να συμπληρώνεται από μέλη της Ομάδας Εξ Αποστάσεως Κρούσης ώστε να πληγούν άμεσα στόχοι που έχουν εντοπίσει οι συσκευές αναγνώρισης ISR της πρώτης Ομάδας ή για να ενισχύεται η ασφάλεια της Ομάδας ISR/ Strike. Συγκεκριμένα, μία τετραμελής ομάδα της Ομάδας ISR/ Strike μπορεί να συνοδεύεται από δύο μέλη της Ομάδας Εξ Αποστάσεως Κρούσης που φέρουν Περιφερόμενα Πυρομαχικά Switchblade 300 με μέγιστο βεληνεκές 10 χιλιομέτρων. Σε αποστολή ασφαλείας της Ομάδας ISR/ Strike, τα δύο μέλη της Ομάδας Εξ Αποστάσεως Κρούσης μπορούν να φέρουν ένα τυφέκιο DMR (μέγιστο δραστικό 800 μέτρα) και ένα ελαφρύ πολυβόλο Minimi 7,62.
Το αντίστροφο μπορεί επίσης να ισχύει. Μία τετραμελής ομάδα της Ομάδας Εξ Αποστάσεως Κρούσης με Περιφερόμενα Πυρομαχικά και φονικά Drone FPV, μπορεί να ενισχυθεί με δύο μέλη της Ομάδας ISR/ Strike ώστε να εντοπίζονται στόχοι υψηλής αξίας με ακρίβεια και να διευκολύνεται η στόχευσή τους.
Επίλογος
Η Διμοιρία Υ/Κ των ΕΤΕΘ με την παραπάνω σύνθεση και τα ανωτέρω υλικά αποτελεί ένα πολύτιμο όργανο σε στρατηγικό και επιχειρησιακό επίπεδο. Μπορεί να υποστηρίξει συμβατικές αεροναυτικές και αμφίβιες επιχειρήσεις στο Αιγαίο, να διεξάγει έναν Ανορθόδοξο Πόλεμο που θα προάγει τους στρατηγικούς στόχους της χώρας τόσο σε περίπτωση συμβατικού πολέμου όσο και στην περίπτωση Υβριδικού Πολέμου. Όπως φαίνεται, οι Operator της Διμοιρίας Υ/Κ των ΕΤΕΘ πρέπει να είναι όχι μόνον εξαιρετικοί Καταδρομείς και Υποβρύχιοι Καταστροφείς αλλά και άριστοι χειριστές συστημάτων και συσκευών υψηλής τεχνολογίας και νέων μορφών πολέμου, όπως ο Κυβερνοπόλεμος.
Το «κτίσιμο» μίας τέτοιας Διμοιρίας σε όλη την έκταση των ΕΤΕΘ δεν απαιτεί ιδιαίτερα μακρά διαδικασία καθώς οι νέοι σήμερα είναι ήδη από την μικρή τους ηλικία χρήστες πολύπλοκων ηλεκτρονικών συσκευών (όπως κινητά τηλέφωνα, drone, υπολογιστές κ.λπ.). Ωστόσο απαιτεί χρηματοδότηση και «ανοικτό μυαλό» από το ΓΕΕΘΑ, το οποίο και ελέγχει την Διοίκηση Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ). Αν επενδύσει σε αυτές τις τεχνολογίες και σε τέτοια σχήματα νέας μορφής Ειδικών Επιχειρήσεων, το ΓΕΕΘΑ θα έχει στα χέρια ένα όργανο που του παρέχει πολλαπλές επιλογές δράσης και αντίδρασης καθώς και ποικίλης αμυντικής στρατηγικής.
Φυσικά το άρθρο αποτελεί μία γενική ιδέα και όχι μία λεπτομερής σχεδίαση για σύγχρονες ειδικές μονάδες. Μία γενική ιδέα πάνω στην οποία μπορούν να γίνουν σκέψεις και προβληματισμοί για την απόκτηση από τις ΕΔ/ΔΕΕ των νέων ικανοτήτων που απαιτεί το σύγχρονο πεδίο μάχης, ειδικά σε πόλεμο μεταξύ ισοδύναμων τεχνολογικά συμβατικών δυνάμεων.
