Για παραγγελίες τευχών επικοινωνήστε με το email Tania_Antonopoulou@otenet.gr
ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΠΕΡΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ «ΣΤΡΑΤIΩΤΩΝ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ»
O λοχίας Έντουαρντ Γκρος άρπαξε έναν εκτοξευτή Μ3 Carl Gustav και σκαρφάλωσε στην πλαγιά του αναχώματος. Θα προσπαθούσε να καταστείλει το σφοδρό πυρ των Ιρακινών ανταρτών που είχε καθηλώσει τους συντρόφους του. Λίγο πριν, όλοι τους είχαν δει ένα ελικόπτερο Apache να πέφτει από τον ουρανό, χτυπημένο από ρουκέτες RPG. Τώρα, θα προσπαθούσαν να φτάσουν στο σημείο της συντριβής, αλλά πρώτα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τον εχθρό που τους εμπόδιζε. Φτάνοντας στην κορυφή του αναχώματος, ο Γκρος στερέωσε τον εκτοξευτή και σημάδεψε μία συγκέντρωση ανταρτών εντός του εχθρικού οχυρωμένου καταυλισμού. Άρχισε να πιέζει την σκανδάλη, όταν αισθάνθηκε ένα χτύπημα στο κεφάλι και ταυτόχρονα έχασε τις αισθήσεις του. Η σφαίρα του ελεύθερου σκοπευτή τον είχε πετύχει στο κράνος MICH που φορούσε. Αναίσθητος, κύλισε προς τα κάτω μπρούμυτα, με το πρόσωπο χωμένο στο μαλακό έδαφος. Το κράνος τον είχε σώσει. Ο νοσοκόμος μάχης της ομάδας τύλιξε του κεφάλι του Γκρος με επιδέσμους και τον μετέφερε στο θωρακισμένο φορτηγό για να ξαπλώσει. Ο λοχίας Μάλκολμ σήκωσε τον πεσμένο εκτοξευτή και σκαρφάλωσε στο ανάχωμα, αποφασισμένος να ολοκληρώσει την προσπάθεια του Γκρος. Στην κορυφή του αναχώματος, σήκωσε τον εκτοξευτή και σημάδεψε. Και τότε αισθάνθηκε λες και τον είχαν χτυπήσει στο κεφάλι με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ. Όλα μαύρισαν, και ο Μάλκολμ κατρακύλησε αναίσθητος μέχρι την βάση του αναχώματος. Και αυτή την φορά, το κράνος είχε σώσει την ζωή ενός Πρασινοσκούφη. Οι μαχητές του «Οίκου της Λατρείας των Ουρανών» – γνωστοί και ως «Στρατιώτες του Ουρανού» – αποδεικνύονταν έμπειροι και αποτελεσματικοί μαχητές, σε μία μάχη που είχε μόλις αρχίσει.
Η χαοτική επιχείρηση μίας δύναμης Πρασινοσκούφηδων των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων, τον Ιανουάριο του 2007, στο Ιράκ, εναντίον του «Στρατού του Ουρανού», μίας βαριά οπλισμένης και καλά εκπαιδευμένης θρησκευτικής οργάνωσης φανατικών Σιϊτών με, στην πόλη Νατζάφ
ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ: Η EXECUTIVE OUTCOMES ΣΤΗΝ ΑΝΓΚΟΛΑ
Μόλις τα δύο Mi-17 έφτασαν πάνω από την ΖΠ άρχισαν να δέχονται καταιγισμό πυρών από πολυβόλα των 12,7 χλστ. Παρόλα αυτά προσγειώθηκαν και αποβίβασαν τις ομάδες τους, αλλά σύντομα οι πιλότοι αντελήφθησαν ότι δεν επρόκειτο να μπορέσουν να ξαναγυρίσουν. Οι 40 στρατιώτες κινδύνευαν να εξοντωθούν μέχρις ενός. Ο «Ζούμπα» Ζουμπέρ, ο πιλότος του πρώτου Mi-17, επιβίβασε ξανά την ομάδα του και απογειώθηκε. Το δεύτερο ελικόπτερο Mi-17 πιλοτάριζαν οι Τσάρλι Τέιτ και Σόνι Τζανέκε. Αποβίβασαν την ομάδα τους, αλλά και αυτοί συνειδητοποίησαν ότι η επιχείρηση ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Διέταξαν την αποχώρηση της ομάδας τους, η οποία είχε εμπλακεί σε σφοδρή μάχη μέσα στα ψηλά χορτάρια της ΖΠ που κατά τόπους έφταναν και τα δύο μέτρα. Πάνω στον πανικό της αποχώρησης, τέσσερις πολυβολητές με PKM δεν πρόλαβαν να επιβιβαστούν, καθώς το ελικόπτερο απογειώθηκε χωρίς ο ομαδάρχης να έχει καταμετρήσει τους άνδρες του. Και οι τέσσερις σκοτώθηκαν ή συνελήφθησαν για να εκτελεστούν με βασανιστήρια.
Από το 1966 έως το 1990, οι μισθοφόροι της Νοτιοαφρικανικής ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Executive Outcomes (EO) είχαν συνηθίσει να πολεμούν εναντίον των κομμουνιστών ανταρτών του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου (ANC), του Λαϊκού Οργανισμού Νοτιοδυτικής Αφρικής (SWAPO) και των στρατευμάτων της Ζάμπια και της Ανγκόλα στις ερήμους της Ναμίμπια (Νοτιοδυτική Αφρική) και την σαβάνα της νότιας Ανγκόλα. Προέρχονταν από μονάδες Ειδικών Δυνάμεων της Νοτίου Αφρικής, οι οποίες είχαν διαλυθεί, όταν οι διεθνείς πιέσεις επέβαλλαν μία μαύρη κυβέρνηση από αντάρτες του ANC. Το 1994, δεν ήταν πλέον στελέχη του Νοτιοαφρικανικού στρατού αλλά υπάλληλοι της εταιρείας ΕΟ, η οποία τους πλήρωνε για να σκοτώνουν παλιούς συμμάχους τους για λογαριασμό των παλαιών εχθρών τους. Οι παλιοί σύμμαχοι ήταν η πολιτικό-στρατιωτική οργάνωση UNITA μαζί με την οποία πολεμούσαν την κομμουνιστική κυβέρνηση της Ανγκόλα. Οι νέοι εργοδότες τους ήταν αυτή ή ίδια κομμουνιστική κυβέρνηση, η οποία τώρα τους πλήρωνε για να σκοτώσουν τους αντάρτες της UNITA.
“JACK” RAIDERS: OI KOMMANTOΣ ΤΗΣ CIA ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑ
Οι βατραχάνθρωποι μετά βίας μπόρεσαν να κρύψουν την λέμβο στην μικρή ακτή και οι ίδιοι να καλυφθούν στις σκιές της νύκτας. Στην θάλασσα, το αντιτορπιλικό και η άκατος διακρίνονταν ολοκάθαρα στο φως ενός γεμάτου φεγγαριού. Εν τω μεταξύ, ο Άτσεσον είχε σκαρφαλώσει μόνος του στο ανάχωμα, για να ανακαλύψει ένα βατό δρομολόγιο προς τις γραμμές και την σήραγγα. Την ίδια περίπου χρονική στιγμή, μία χειροκίνητη σιδηροδρομική πλατφόρμα βγήκε από την σήραγγα φορτωμένη με μία εχθρική περίπολο, η οποία είχε σπεύσει για να ελέγξει την παρουσία του αντιτορπιλικού. Λίγο μετά ακούστηκαν εκρήξεις, και ο Φόλεϊ έτρεξε προς την σήραγγα για να βοηθήσει τον Άτσεσον. Την ίδια στιγμή ο Άτσεσον έτρεχε να ξεφύγει από τους Βορειοκορεάτες, κατεβαίνοντας το ανάχωμα. Μέσα στην νύκτα, οι δύο Αμερικανοί συναντήθηκαν, και ο Άτσεσον έριξε μία ριπή στον Φόλεϊ νομίζοντας ότι είναι εχθρός! Ευτυχώς δεν τον πέτυχε. Οι Βορειοκορεάτες, ωστόσο, που ακολουθούσαν κατά πόδας τον Άτσεσον, κατόρθωσαν να τραυματίσουν τον Φόλεϊ στο χέρι και το πόδι. Αυτός κύλησε προς τα κάτω, κουτρουβαλώντας στην πλαγιά του αναχώματος. Ο Άτσεσον, έχοντας φτάσει στην άκρη του αναχώματος, έσκυψε για να καλέσει τους άνδρες του, και δέχτηκε μια ριπή από έναν, ο οποίος τον πέρασε για εχθρό. Ευτυχώς, οι σφαίρες τίναξαν στον αέρα μόνον τον σκούφο του και όχι το κεφάλι του. Τελικά, ο Άτσεσον κατόρθωσε να τους καθησυχάσει και να τους διατάξει να μεταφέρουν τον τραυματία Φόλεϊ. Έχοντας επιβιβαστεί στην λέμβο, με τον τραυματία ξαπλωμένο επάνω στα εκρηκτικά, οι εννέα υγιείς βατραχάνθρωποι άρχισαν να κωπηλατούν σαν τρελοί για να φτάσουν στην αποβατική άκατο που περίμενε στα 200 μέτρα.
Η νεοσύστατη στα τέλη της δεκαετίας του 1940 Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) των ΗΠΑ ανέπτυξε για πρώτη φορά στην ιστορία της παραστρατιωτικές δυνάμεις υπό την πλήρη διοίκησή της στον Πόλεμο της Κορέας. Αποστολή των κομμάντος της CIA ήταν η εκτέλεση αμφιβίων καταδρομών κατά μήκος των ακτών της Κορεατικής χερσονήσου, με σκοπό την διάλυση των γραμμών εφοδιασμού των Βορειοκορεατικών στρατευμάτων που είχαν εισβάλει στην Νότιο Κορέα.
42 COMMANDO: ΚΑΤΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΛΙΜΠΑΝΓΚ
Το προπορευόμενο αποβατικό σκάφος πλησίασε σε απόσταση 200 μέτρων από τον αστυνομικό σταθμό, στην ακτή του ποταμού. Ο Λοχίας Πληροφοριών του Commando έβαλε στο στόμα του ένα μεγάφωνο και κάλεσε στα Μαλαισιανά τους αντάρτες να παραδοθούν, επειδή η εξέγερση είχε αποτύχει. Η απάντηση ήρθε με τα καταιγιστικά πυρά ενός πολυβόλου BREN, τεσσάρων υποπολυβόλων Sterling, 12 τυφεκίων και περισσότερων από 100 κυνηγετικών καραμπινών. Σχεδόν ταυτόχρονα, 59 τυφέκια L1A1 SLR των Πεζοναυτών άνοιξαν πυρ κατά της ακτής, συνοδευόμενα από ένα πολυβόλο Vickers και έξι πολυβόλα L7A1 (MAG). Ένας τοίχος από μολύβι χτύπησε άγρια τις θέσεις των ανταρτών, οι οποίοι βούτηξαν στο έδαφος για να γλιτώσουν. Το πρώτο αποβατικό βρήκε ευκαιρία και πλησίασε στην ακτή, ακριβώς απέναντι από τον αστυνομικό σταθμό. Είχαν απομείνει μόλις 30 μέτρα, όταν οι αντάρτες στο κτίριο ξαφνικά ζωντάνεψαν και θέρισαν με ένα Bren και τέσσερα Sterling το σκάφος. Δύο Πεζοναύτες της 5ης Διμοιρίας σκοτώθηκαν ακαριαία, και ο πηδαλιούχος τραυματίστηκε. Στο δεύτερο σκάφος, τραυματίστηκε ο υποδιοικητής του Λόχου και ένας ναύτης. Η σκληρή μάχη για την απελευθέρωση των ομήρων και την εκκαθάριση των ανταρτών στο Λιμπάνγκ είχε αρχίσει.
Τον Δεκέμβριο του 1962, ο Λόχος L του 42 Commando των Βρετανών Πεζοναυτών διεξήγαγε μία τολμηρή αμφίβια καταδρομή στην παραποτάμια πόλη Λιμπάνγκ, στην Βόρνεο. Αντικειμενικός σκοπός ήταν η διάσωση ομήρων, τους οποίους κρατούσαν αντάρτες μετά από μία επανάσταση στο κρατίδιο του Μπρουνέι.
