Τελικά, ο Ζελένσκι απέλυσε όπως αναμενόταν τον αρχηγό ενόπλων δυνάμεων στρατηγό Ζαλούζνι και τον αντικατέστησε με τον στρατό Αλέξανδρο Σίρσκι. Η κίνηση αυτή θα φέρει μεγάλες αλλαγές στην ουκρανική στρατηγική του πολέμου και τις τακτικές στο πεδίο της μάχης, και δεν θα είναι για το συμφέρον των Ουκρανών και της Ουκρανίας…
Ο Σίρσκι ανήκει στο Πυροβολικό και ήταν ο διοικητής στις μάχες του Κιέβου και του Χαρκόβου, καθώς και του Αρτεμόφσκ (Μπαχμούτ). Οι δύο πρώτες μάχες έδωσαν μία ψευδή εικόνα των ικανοτήτων του Σίρσκι, καθώς οι Ρώσοι δεν νικήθηκαν στο πεδίο της μάχης αλλά αποχώρησαν βάσει σχεδίου, αλλάζοντας την αρχική στρατηγική του εκφοβισμού του Κιέβου με την στρατηγική της φθοράς του στρατιωτικού δυναμικού της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ.
Στην μάχη του Αρτεμόφσκ (Μπαχμούτ), ωστόσο, φάνηκαν ξεκάθαρα τόσο ο χαρακτήρας όσο και οι ικανότητες του Σίρσκι. Ο νέος Αρχηγός θεωρείται (από τους Ουκρανούς στρατιωτικούς και στρατιώτες) “θερμοκέφαλος” και οπαδός της μετωπικής επίθεση με κάθε μέσο, αντί των ελιγμών και τακτικών έμμεσης επίδρασης στο πεδίο της μάχης. Αυτό φάνηκε στην μάχη του Αρτεμόφσκ, όπου η στρατηγική του Σίρσκι ήταν η εξαπόλυση μαζικών επιθέσεων από “ανθρώπινα κύματα”, αδιαφορώντας για τις απώλειες.
Στην μάχη του Αρτεμόφσκ, ο μέσος όρος “επιβίωσης” ενός επίστρατου ήταν 24 με 48 ώρες! Παράλληλα, επίλεκτες μηχανοκίτητες μονάδες Πεζοναυτών και Αλεξιπτωτιστών κυριολεκτικά αποδεκατίστηκαν και χρειάστηκαν μήνες μέχρι να καταστούν επιχειρησιακές, για να λάβουν μέρος στην θερινή αντεπίθεση στην Ζαπορίζια.
Το αποτέλεσμα αυτής της τακτικής ήταν ο Σίρσκι να κερδίσει το όνομα “Χασάπης του Μπαχμούτ” από τους Ουκρανούς στρατιώτες. Όπως μαρτυρούν αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των Ουκρανών στρατιωτών, ο Σίρσκι είναι μισητός και θεωρείται αμφιβόλου ικανότητας διοικητής, ο οποίος δεν μπορεί να σχεδιάσει έξυπνα σχέδια αλλά καταφεύγει στην μετωπική επίθεση, θυσιάζοντας τα πάντα για να πετύχει έναν αντικειμενικό σκοπό. Αντίθετα, ο Ζαλούζνι ήταν δημοφιλής στο στράτευμα και έχαιρε της εμπιστοσύνης του, καθώς πάντα προσπαθούσε να περιορίσει τις απώλειες και να σκεφτεί έξυπνους τρόπους ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του.
Αυτή η νοοτροπία του Ζαλούζνι δεν εξυπηρετούσε τον Ζελένσκι και τους χειριστές του στο Λονδίνο και την Ουάσιγκτον. Μετά την αποτυχημένη αντεπίθεση το καλοκαίρι, ο Ζαλούζνι για να αποφύγει μία γενική κατάρρευση του μετώπου, επέλεξε μία αμυντική στρατηγική, που βασίζονταν σε μία γραμμή επιβράδυνσης/ απορρόφησης των ρωσικών επιθέσεων, και σε κινητές μηχανοκίνητες εφεδρείες που έσπευδαν να αναχαιτίσουν τις προελάσεις.
Αν και επαρκώς αποτελεσματική, αυτή η τακτική του Ζαλούνσνι δεν ικανοποιούσε το Λονδίνο και την Ουάσιγκτον, που έβλεπαν ότι το αφήγημα νίκης της Ουκρανίας καταρρέει, με συνέπεια την μη έγκριση κονδυλίων από το Κογκρέσο προς το Κίεβο. Ως εκ τούτου, απαίτησαν την εξαπόλυση επιθετικών επιχειρήσεων και ταυτόχρονα την επιβολή μίας άμυνας μέχρις εσχάτων, ώστε να ικανοποιείται τόσο το αφήγημα της ουκρανικής αντίστασης, όσο και η χρεωκοπημένη πλέον στρατηγική της στρατιωτικής, πολιτικής και κοινωνικής φθοράς της Ρωσίας.
Η νέα στρατηγική του Σίρσκι θα φανεί πρωτίστως στην μάχη της Αντβίκα, όπου η ουκρανική άμυνα καταρρέει μέρα με την μέρα. Συγκεκριμένα, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν ουσιαστικά κόψει την πόλη στα δύο, και ελέγχουν με πυρά την κύρια οδό ανεφοδιασμού με κατεύθυνση ΒΔ-ΝΑ. Ταυτόχρονα, απειλείται με αποκοπή και η δυτική οδός ανεφοδιασμού. Ήδη οι ουκρανικές δυνάμεις υποχωρούν προς τρία “φρούρια”: ΒΔ, του εργοστασίου της Coca Cola, στο κέντρο, της περιοχής μεγάλων και υψηλών πολυκατοικιών και δημόσιων κτιρίων, και ΝΔ, σε μία περιοχή με εκτεταμένα οχυρωματικά έργα. Το ερώτημα είναι πως αυτά τα φρούρια θα αντέξουν, αποκομμένα από τον εφοδιασμό;
Οι Ρώσοι στην Αντβίκα χρησιμοποιούν τις τακτικές του Αρτεμόφσκ (Μπαχμούτ). Ήτοι, σπρώχνουν τις εχθρικές δυνάμεις στις οχυρές περιοχές, τις περικυκλώνουν και αρχίζουν την πολιορκία περιμένοντας να τελειώσουν τα πυρομαχικά τους. Να σημειώσουμε ότι προχθές η Ρωσική Αεροπορία έριξε τουλάχιστον 100 θερμοβαρικές βόμβες FAB μέσα στην πόλη, καταστρέφοντας υπόγεια καταφύγια και οχυρωματικές εγκαταστάσεις.
Επιπλέον, οι Ρώσοι έχουν δείξει ότι χρησιμοποιούν και την υπόγεια διάσταση. Μία προέλαση πριν λίγες ημέρες επετεύχθη χάρις σε έναν υπόγειο αγωγό μερικών χιλιομέτρων, που οδηγούσε στο νότιο τμήμα της Αντβίκα. Πρώτοι μέσα από το έδαφος όρμησαν οι Spetsnaz, δημιουργώντας ένα προγεφύρωμα και αιφνιδιάζοντας τους αμυνόμενους. Μετά ήταν εύκολο στις ρωσικές δυνάμεις να διασπάσουν τις ουκρανικές γραμμές και να προελάσουν σε βάθος. Όλες οι ουκρανικές αντεπιθέσεις στην ρωσική εξέχουσα απέτυχαν.
Ένα ακόμα πλεονέκτημα των Ρώσων είναι ότι οι κάτοικοι που έχουν απομείνει στην πόλη βοηθούν τις ρωσικές δυνάμεις παρέχοντας πληροφορίες για τις θέσεις των Ουκρανών και καθοδηγώντας περιπόλους αναγνώρισης-αντιπερισπασμού (DRG) των Spetsnaz πίσω από τις ουκρανικές γραμμές.
Το δίλλημα του Ζαλούζνι στην Αντβίκα ήταν: να υποχωρήσει για να διασώσει πολύτιμες μονάδες, που θα ελάμβαναν νέες αμυντικές θέσεις, απαγορεύοντας μία ταχεία προέλαση των Ρώσων σε βάθος ή να αντισταθεί μέχρις εσχάτων; Κρίνοντας λογικά, επέλεξε το πρώτο. Αυτό όμως, όπως είπαμε, δεν εξυπηρετεί το αφήγημα Λονδίνου και Ουάσιγκτον. Ως εκ τούτου, ο Ζελένσκι απέλυσε τον Ζαλούζνι και τον αντικατέστησε με τον Σίρσκι, του οποίου το κύριο πλεονέκτημα είναι η τυφλή υπακοή στον Ζελένσκι και στο επιτελείο του ΝΑΤΟ.
Με βάση τον χαρακτήρα και τις ικανότητες του Σίρσκι, θα υπάρξουν σημαντικές αλλαγές στην μάχη της Αντβίκα. Πιθανότατα, ο Σίρσκι θα κηρύξει μία αντίσταση μέχρις εσχάτων, διοχετεύοντας όλες τις εφεδρείες που έχει στην διάθεσή του. Θα πρέπει να αναμένουμε νέα επιστράτευση και βίαιες προσαγωγές πολιτών στο στρατό, ώστε να δημιουργηθούν ταχύτατα εφεδρείες που θα ριχθούν άμεσα στην μάχη. Οι απώλειες δεν θα απασχολήσουν τον Σίρσκι, όπως έγινε και στην μάχη του Αρτεμόφσκ (Μπαχμούτ). Στην περίπτωση της Αντβίκα ωστόσο πρέπει να αναμένονται πολύ βαρύτερες απώλειες, καθώς έχουν μπλοκαριστεί τα 50 δισ. στρατιωτικής βοηθείας των ΗΠΑ. Η ΕΕ προσπαθεί να καλύψει αυτή το κενό, αλλά οι αμυντικές της βιομηχανίες αδυνατούν να παρακολουθήσουν τους ταχύτατους ρυθμούς παραγωγής της ρωσικής βιομηχανίας. Γι’ αυτό όλοι οι ΝΑΤΟϊκοί στρατοί (περιλαμβανομένου και του ΕΣ) αδειάζουν επειγόντως τις αποθήκες πυρομαχικών τους.
