Η τρομοκρατική επίθεση στην Μόσχα είναι μία ακόμα σελίδα μυστηρίου τις παραμονές μίας λίαν πιθανής παγκόσμιας σύρραξης, η οποία όπως φαίνεται θα χαρακτηρίζεται από «μαύρες» επιχειρήσεις με καθοριστική επίδραση σε πολύ υψηλό στρατηγικό επίπεδο. Είναι λοιπόν το επεισόδιο στην Μόσχα μία επιχείρηση «Μαύρης Μαγείας», όπου τα φαινόμενα απατούν και σκοτεινές δυνάμεις ενεργούν πλέον με πράξεις που θέτουν σε κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη;
Πριν προσπαθήσουμε να αναλύσουμε αυτό το επεισόδιο, ας δούμε πως αντιμετωπίστηκε το θέμα από τα δυτικά ΜΜΕ, τα οποία αποτελούν κύριο και κρίσιμης σημασίας εργαλείο για την διεξαγωγή του λεγόμενου Πολέμου Αντίληψης, που διασυνδέεται άμεσα με τον Πόλεμο Πληροφοριών. Αυτά τα δύο είδη πολέμου αποτελούν κύριους πυλώνες της Δυτικής στρατηγικής σε έναν παγκόσμιο ανταγωνισμό με την Ρωσία, την Κίνα και άλλες ανερχόμενες δυνάμεις σε έναν πολυπολικό κόσμο.
Κατ’ αρχάς, τα δυτικά ΜΜΕ σε χρόνο «αστραπή» – η επίθεση ήταν ακόμα σε εξέλιξη – άρχισαν να μεταδίδουν την άποψη ότι πίσω από την επίθεση βρίσκεται η… Ρωσία. Δεν τήρησαν καν τα προσχήματα ενός διαστήματος μερικών ημερών ή έστω μερικών ωρών στην διάρκεια των οποίων υποτίθεται ότι θα ελάμβαναν κάποιες πληροφορίες. Μια χοντροκομμένη προσπάθεια εκκίνησης μιάς επιχείρησης διαμόρφωσης αντίληψης του παγκόσμιου κοινού. Ας δούμε, όμως, αν υπάρχουν κυβερνήσεις που στήνουν επιθέσεις στα ίδια τους τα κράτη ή επινοούν απειλές για να εξυπηρετούν επιθετικά σχέδια.
Σήμερα πλέον γνωρίζουμε, ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 οργανώθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες της Σαουδικής Αραβίας με την συνεργασία ή έστω την ανοχή των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ. Η σχετική επίσημη κρατική έρευνα έχει πείσει τους συγγενείς των θυμάτων, οι οποίοι έχουν μηνύσει την Σαουδική Αραβία. Πολλά δε παράξενα γεγονότα έχουν καταγραφεί, τα οποία δεν συνάδουν με το αφήγημα της αμερικανικής κυβέρνησης αλλά και με την κοινή λογική γενικότερα. Τι κέρδισε η κυβέρνηση Μπους και τα συμφέροντα πίσω από αυτήν; Αφενός, την δικαίωση για την έναρξη ενός 20ετούς «παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας», εν ονόματι του οποίου υπέστη εισβολή το Αφγανιστάν και εν συνεχεία το Ιράκ, η Λιβύη και η Συρία. Αφετέρου, την εγκατάσταση ενός παγκόσμιου δικτύου παρακολούθησης που παραβιάζει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες.
Σήμερα πλέον γνωρίζουμε ότι η επίθεση στο Ιράκ στηρίχτηκε σε ψεύτικες πληροφορίες που κατασκεύασαν οι ΗΠΑ και η Βρετανία για δήθεν πυρηνικά όπλα και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής, τα οποία δεν βρέθηκαν ποτέ. Το ίδιο συνέβη και στην Λιβύη, η οποία παρέδωσε όσα πολεμικά αέρια διέθετε και άνοιξε τις πόρτες της στους ελεγκτές, οι οποίοι δεν βρήκαν τίποτα. Και όμως υπέστη εισβολή από το ΝΑΤΟ και διαλύθηκε.
Σήμερα πλέον γνωρίζουμε ότι το ISIS «κατασκευάστηκε» από κονδύλια της Σ. Αραβίας και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας, τουλάχιστον. Οι Σύριοι «αντικαθεστωτικοί» ήταν μισθοφόροι από την Λιβύη και άλλα μέρη, που εκπαιδεύτηκαν σε στρατόπεδα στην Τουρκία και την Ιορδανία, και από την πλευρά των Σύριων Κούρδων στο ιρακινό Κουρδιστάν. Στόχος ήταν η διάλυση της Συρίας, του τελευταίου συγκροτημένου και επικίνδυνου αντιπάλου του Ισραήλ.
Το ερώτημα, αν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο, την Μαδρίτη, το Παρίσι και σε άλλα σημεία της Ευρώπης ήταν τελικά κατασκευάσματα των δυτικών κυβερνήσεων, για να δικαιολογήσουν την εμπλοκή τους στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και τις εισβολές ανά τον πλανήτη, δημιουργεί ευλόγως η ρητορική των δυτικών ΜΜΕ για τις ικανότητες των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών σχετικά με το τρομοκρατικό πλήγμα στην Μόσχα.
Ήδη από τις πρώτες ώρες, τα δυτικά ΜΜΕ κυκλοφόρησαν το αφήγημα, ότι η αμερικανική πρεσβεία στην Μόσχα είχε προειδοποιήσει την ρωσική κυβέρνηση, ότι επίκειται τρομοκρατική επίθεση και μάλιστα σε συνεδριακό κέντρο! Εκπληκτική ικανότητα των Αμερικανών. Και εκπληκτική αδιαφορία των Ρώσων σε αυτές τις πληροφορίες. Δυστυχώς για το αφήγημα, τα ερωτήματα που δημιουργούνται όχι μόνον το αποσυνθέτουν αλλά και οδηγούν σε βάσιμες υποψίες εναντίον των ΗΠΑ.
Αν, λοιπόν, οι αμερικανικές υπηρεσίες είναι τόσο ικανές εκτός των ΗΠΑ, πως δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν την συνωμοσία για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου; Πως τόση ανικανότητα μπορεί σήμερα να διεκδικεί τόση ικανότητα;
Ας δεχθούμε, όμως, ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες είχαν εντοπίσει την συνωμοσία και ειδοποίησαν – όπως είναι λογικό να έκαναν – την αμερικανική κυβέρνηση, γιατί αυτή αδιαφόρησε; Είναι εκπληκτικό πως η κατηγορία εναντίον του Πούτιν, γυρνά μπούμερανγκ κατά των αμερικανικών ηγεσιών… Επομένως, αν η CIA είναι τόσο ικανή, όσο λένε σήμερα τα ΜΜΕ, τότε ο Μπους αδιαφόρησε είτε γιατί ήταν τελείως ανίκανος ή γιατί επιδίωκε την επίθεση, ώστε να εξυπηρετήσει τα σχέδιά του. Και σίγουρα όσο ανίκανος και να ήταν, δεν μπορεί να ήταν ανίκανοι όλοι οι άλλοι: αντιπρόεδρος, συμβούλιο ασφαλείας, Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Πεντάγωνο. Επομένως, απομένει η άλλη εκδοχή…
Τα ίδια ερωτήματα προκύπτουν από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη. Είναι τελικά ανίκανες οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες ή υπάρχει συνωμοσία; Διότι σε αυτά τα χρόνια του πολέμου κατά της τρομοκρατίας έχει διαπιστωθεί το εξής φαινόμενο: καμία τρομοκρατική επίθεση δεν έχει εκδηλωθεί σε τεράστιες συγκεντρώσεις όπως οι Ολυμπιακοί, το Ευρωπαϊκό κύπελο κ.λπ. Το αυθόρμητο συμπέρασμα είναι ότι οι τρομοκράτες επιλέγουν χρονικές περιόδους που δεν ενοχλούν όλες αυτές τις προσοδοφόρες διοργανώσεις…
Ας δούμε όμως γιατί θα είχε όφελος ο Πούτιν από ένα τέτοιο τρομοκρατικό πλήγμα εναντίον της χώρας του και εναντίον του. Τα δυτικά ΜΜΕ και επίσημες φωνές της Ευρώπης και των ΗΠΑ μας καλούν να πιστέψουμε ότι: μερικές ημέρες μετά την πανηγυρική επανεκλογή του και ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία βαίνει νικηφόρος, ο Πούτιν αποφάσισε να προκαλέσει ένα τέτοιο επεισόδιο ώστε η κυβέρνησή του να εμφανιστεί ως ανίκανη, και να προκαλέσει την οργή της ρωσικής κοινωνίας. Παράξενο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Πούτιν διατήρησε ως κόρη οφθαλμού την προστασία της ρωσικής κοινωνίας από τις απώλειες του πολέμου και την οικονομική ανέχεια στην διάρκεια του πολέμου, και το πέτυχε. Γιατί να τινάξει στον αέρα αυτό το επίτευγμα;
Οι δυτικοί ισχυρισμοί είναι επιεικώς αστείοι: για να επιτεθεί σκληρότερα στην Ουκρανία. Πόσο σκληρότερα; Ή τι θα ήταν τόσο σκληρό που χρειάζεται τέτοια φρικτή αιτιολόγηση; Μόνο μία πυρηνική επίθεση θα λέγαμε. Η οποία στον Πούτιν είναι άχρηστη, γιατί ήδη νικάει όχι μόνον την Ουκρανία αλλά και όλο το ΝΑΤΟ και τους συμμάχους του.
Αντίθετα, τι έχει να κερδίσει το σχήμα Μπάιντεν-ΝΑΤΟ-Ζελένσκι από την τρομοκρατική επίθεση; Κατ’ αρχάς, και κυρίως, να προκαλέσει επιτέλους τον Πούτιν να πλήξει ευρωπαϊκές χώρες ευθέως ή με αντίστοιχο τρόπο (τρομοκρατία), ώστε να αιτιολογηθεί ένας πλήρης πόλεμος του ΝΑΤΟ με την Ρωσία. Δεύτερον, να πλήξει το γόητρο του Πούτιν λίγες ημέρες μετά την εκλογική του νίκη. Τρίτον, να τιμωρήσει τον ρωσικό λαό και να τον εκβιάσει επειδή εξακολουθεί να στηρίζει τον Πούτιν. Τέταρτον, να δημιουργήσει σχίσμα ανάμεσα στους μουσουλμάνους και στους λευκούς πολίτες της Ρωσίας, οδηγώντας σε συγκρούσεις και αντίποινα από ακραία στοιχεία εναντίον των μουσουλμάνων.
Τα σημάδια ότι οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες βρίσκονται πίσω από την επίθεση είναι εμφανή. Οι συλληφθέντες είχαν σχέση με τον ουκρανικό στρατό, προσπάθησαν να διαφύγουν προς την Ουκρανία και ανήκαν στο ΙSIS (που όπως προελέχθη το διαχειρίζονται η Σ. Αραβία και οι ΗΠΑ). To ποινικό μητρώο των ουκρανικών υπηρεσιών – που δρουν ως εκτελεστικό όργανο της βρετανικής ΜΙ6 και της CIA – είναι βεβαρυμμένο. Έχουν δολοφονήσει μέσα στην Μόσχα στενούς φίλους και συνεργάτες του Πούτιν, έχουν προβεί σε δολιοφθορές πολιτικών εγκαταστάσεων και σε δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αμάχων στο Ντονμπάς και την Ρωσία. Πολλές φορές δε, έχουν προσπαθήσει να προκαλέσουν στημένες επιθέσεις από τους Ρώσους σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπως στην περίπτωση του ουκρανικού πυραύλου S-300 που έπεσε στην Πολωνία, και ο Ζελένσκι αμέσως είπε πως πρόκειται για ρωσικό βαλλιστικό βλήμα.
Απ’ ό,τι φαίνεται, ο Πούτιν θα αντιμετωπίσει και αυτή την πρόκληση με ψυχραιμία. Θα τιμωρήσει βεβαίως τους ηθικούς αυτουργούς μέχρι σε ένα ορισμένο επίπεδο. Σίγουρα, ο διοικητής της ουκρανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών (HUR), Μπουντάνοφ, μπήκε στην κορυφή της λίστας θανάτου της Μόσχας. Ο Ζελένσκι δεν κινδυνεύει, καθώς είναι ο καλύτερος σύμμαχος των Ρώσων με τις καταστροφικές αποφάσεις που λαμβάνει για την χώρα και τον λαό της Ουκρανίας. Μάλιστα, μία δολοφονία του Ζελένσκι από τους Ρώσους θα ήταν ευεργετική για την Δύση: θα την απάλλασσε από έναν «καμένο» πολιτικό, ο οποίος ταυτόχρονα θα ηρωποιείτο, και θα έφερνε τον Ζαλούσνι ως αντικαταστάτη του.
Αν θα υπάρξουν ασύμμετρες επιθέσεις από τις ρωσικές υπηρεσίες δεν είναι γνωστό, αλλά σίγουρα πλέον αυτό έχει καταστεί «θεμιτό» μετά από τόσες προκλήσεις. Η κατάρρευση της γέφυρας στην Βαλτιμόρη από πλοίο που έπεσε επάνω της μπορεί να είναι μία τέτοια επίθεση. Πολύ δύσκολο να αποδειχθεί ωστόσο. Αλλά και αν ακόμα οι αμερικανικές αρχές γνωρίζουν ότι πρόκειται για επίθεση σίγουρα δεν θα το ανακοινώσουν ποτέ για λόγους γοήτρου, και του κινδύνου να προκαλέσουν την οργή του αμερικανικού κοινού, που βρίσκεται μπλεγμένο σε έναν πόλεμο που δεν το συμφέρει και που τον χάνει. Το μόνο που μπορούμε να πούμε για την ώρα είναι ότι στο πλοίο φαίνεται ότι εκδηλώθηκαν διακοπές ρεύματος και βλάβες. Να σημειώσουμε ότι τα σημερινά πλοία με πλήρως ψηφιακά συστήματα ελέγχου, ναυτιλίας και οδήγησης υπόκεινται σε χακάρισμα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που εμπορικά πλοία στην Βαλτική, στην διάρκεια ασκήσεων Ηλεκτρονικού Πολέμου των Ρώσων, βρέθηκαν να πλέουν στην… Βαρσοβία, σύμφωνα με τα ηλεκτρονικά συστήματα ναυτιλίας τους.
