Το Peugeot P4 συμπληρώνει αισίως 40 χρόνια υπηρεσίας με τον Γαλλικό Στρατό. Πρόκειται ουσιαστικά για το γνωστό μας G-Wagen της Mercedes, που παρήχθη στη Γαλλία από την Peugeot και την Panhard. Πρόσφατα δε, τέθηκε το θέμα της αντικατάστασής του τύπου. Μια πρώτη κίνηση έγινε με την παραγγελία ως ενδιάμεσης λύσης 500 στρατιωτικοποιημένων Toyota Land Cruiser HZJ76 ως Technamm Masstech T4 VLTP (Véhicule Léger Tactique Polyvalent – Ελαφρύ Τακτικό Όχημα Πολλαπλών Χρήσεων), ενώ ως οριστική λύση επελέγη η παραγγελία, στο πλαίσιο του προγράμματος VT4, άνω των 3.700 τεμαχίων μιας έκδοσης του Ford Everest που βασίζεται στο Ford Ranger, ως Arquus Trapper (η έκδοση μεταφοράς προσωπικού – SUV) και Trigger (η έκδοση ημιφορτηγού γενικής χρήσης και φορέα οπλικών συστημάτων).
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσαγανάς-Τακαντζάς
Εδώ πρέπει να καταστεί σαφές ότι δεν προτείνεται η απόκτηση Ρ4 από των ΕΣ ως έχουν, διότι αφενός είναι ήδη αρκετά καταπονημένα και αφετέρου ο κινητήρας και το σύστημα μετάδοσης είναι της Peugeot και ως εκ τούτου ασύμβατα με τα ήδη υπηρετούντα στον ΕΣ MS 240/290GD. Μόνον ως πηγή ανταλλακτικών για πλαίσιο, ανάρτηση και αμάξωμα θα ήταν χρήσιμα και αυτό σε περιορισμένο βαθμό λόγω παλαιότητας.
Εντούτοις, υπάρχουν δυο εκδόσεις του Ρ4 που δυνητικά θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν τον ΕΣ. Το θέμα τίθεται μετά την αναφορά στον ειδικό τύπο της απόπειρας Προκεχωρημένου Εργοστασίου Βάσεως να τροποποιήσει όχημα MS 240GD με την προσθήκη υποτυπώδους ελαφράς θωράκισης, με εμφανώς πενιχρά αποτελέσματα και μάλλον χωρίς να προηγηθεί ενδελεχής μελέτη.
Κατά τη δεκαετία του 90 ο Γαλλικός Στρατός παρήγγειλε και παρέλαβε συνολικά 80 Ρ4Ρ (Ρ = Protégé, προστατευμένο), καθώς και άγνωστο, αλλά μικρό σίγουρα, αριθμό Ρ4 με θωράκιση της εταιρίας CBH Institutions (Constructions Blindées D’Hardricourt) με την ονομασία P4 CBH AKIS για χρήση κυρίως σε ειρηνευτικές επιχειρήσεις. Η πρώτη αναφερόμενη έκδοση (Ρ4Ρ) είναι και η πλέον γνωστή από την κατά καιρούς χρήση της σε επιχειρήσεις, με πιο πρόσφατη την εμπλοκή της Γαλλίας στην Υποσαχάρια Αφρική (Επιχείρηση Barkhane). Τα P4 CBH AKIS χρησιμοποιήθηκαν επίσης σε επιχειρήσεις, όπως στο Λίβανο, αφήνοντας ανάμεικτες έως αρνητικές εντυπώσεις, σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, χωρίς όμως να παρέχονται περισσότερες διευκρινήσεις. Με δεδομένη την επικείμενη αντικατάσταση των θωρακισμένων Ρ4 από το Panhard PVP (Petit Véhicule Protégé – Μικρό Προστατευμένο Όχημα), τα πρώτα ενδεχομένως να καταστούν διαθέσιμα προς παραχώρηση σε τρίτους, είτε δωρεάν είτε έναντι συμβολικού τιμήματος.
Σε περίπτωση που γίνει αυτό και ενδιαφερθεί ο ΕΣ, ευχής έργον θα ήταν να αποκτηθούν τα θωρακισμένα κελύφη, τα οποία εν συνεχεία θα μπορούσαν να τοποθετηθούν επί πλαισίων MS 290GD ¼ τόνου, τα οποία φέρουν ισχυρότερο κινητήρα από τα προγενέστερα 240GD. Παρά δε τον μικρό τους αριθμό (100<), δεδομένου ότι κάποια έχουν ήδη εκποιηθεί, θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα σε αποστολές συνοδείας, αναγνώρισης, επιτήρησης και ως φορείς βαρέων όπλων, ενώ φυσικά δεν αποκλείεται και η πιθανότητα αντιγραφής της διαμόρφωσης της θωράκισής τους για εγχώρια παραγωγή κατόπιν σχετικής μελέτης.
Όσον αφορά τη διαμόρφωση, τα οχήματα που φέρουν την θωράκιση της CBH διαθέτουν προστασία που καλύπτει ολόκληρο το χώρο μεταφοράς προσωπικού και φορτίου, ενώ φέρουν και περιστρεφόμενη θυρίδα οροφής με έστορα οπλισμού, παρόμοια με αυτή του βασικού ΤΟΜΠ VAB-VTT, και επιπλέον διαθέτουν θυρίδες βολής ατομικών όπλων από το εσωτερικό του οχήματος. Αντίθετα, τα Ρ4Ρ φέρουν θωράκιση που καλύπτει έως τέσσερις θέσεις – οδηγού, συνοδηγού και έως δυο επιβατών, αφήνοντας ακάλυπτο μικρό χώρο στο οπίσθιο τμήμα του αμαξώματος και επιπλέον δεν διαθέτουν θυρίδα οροφής, αν και υπάρχουν θυρίδες βολής ατομικών όπλων. Πολυβόλα και άλλα όπλα μπορούν να τοποθετηθούν εξωτερικά του θωρακισμένου διαμερίσματος, αλλά οι χειριστές τους στερούνται οποιασδήποτε προστασίας. Αυτό αποτελεί και το κύριο μειονέκτημα του τύπου, αν και μπορεί να εξαλειφθεί σχετικά εύκολα με τη σωστή σχεδιαστική μέριμνα. Σε ενδεχόμενη τροποποίηση, η θυρίδα που θα τοποθετηθεί, προερχόμενη για παράδειγμα από αποσυρθέντα ελαφρά τεθωρακισμένα οχήματα, θα πρέπει να δέχεται από πολυβόλα γενικής χρήσεως (MG3, FN MAG) και βαρέα πολυβόλα ή πολυβόλα βομβίδων (Μ2ΗΒ/QCB & GMG αντίστοιχα) μέχρι κατευθυνόμενα αντιαρματικά βλήματα (MILAN ή Fagot). Το ιδανικό θα ήταν η τοποθέτηση τηλεχειριζόμενου σταθμού οπλισμού, πράγμα όμως ανέφικτο με τα τρέχοντα οικονομικά δεδομένα.
Το βασικότερο πρόβλημα που μπορεί να ανακύψει είναι αυτό της ισχύος του κινητήρα των ΜS 240/290GD (4-κύλινδρος OM616D24 των 2.399 κ.εκ, 72 ίππων και 5-κύλινδρος OM602D29 2.874 κ.εκ, 95 ίππων αντίστοιχα) δεδομένου ότι το βαρύτερο P4 CBH AKIS φέρει κινητήρα τροποποιημένο ώστε να αποδίδει 150 ίππους, αν και είναι δύσκολο να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα ελλείψει στοιχείων που αφορούν τον λόγο ισχύος/βάρους. Το Ρ4Ρ, ωστόσο, που εξακολουθεί να φέρει τον βασικό κινητήρα με ισχύ 70 (ατμοσφαιρικός) έως 76 (υπερτροφοδοτούμενος) ίππων φαίνεται να μην αντιμετωπίζει σχετικό πρόβλημα.
Επιπλέον, αξίζει να γίνει μνεία στις αναφορές ότι ο ΕΣ στις αρχές της δεκαετίας του 90 προμηθεύτηκε περιορισμένο αριθμό συλλογών θωράκισης για οχήματα Mercedes 240 ή 290GD από την ελληνική εταιρία Thorax με σκοπό την επιχειρησιακή τους αξιοποίηση σε ειρηνευτικές αποστολές στα Βαλκάνια (Βοσνία-Ερζεγοβίνη), αλλά έκτοτε δεν έχει διαρρεύσει τίποτα παραπάνω περί αυτών. Ενδεχόμενη αναβίωση και επέκταση του προγράμματος θα μπορούσε να δώσει κάποιες χρήσιμες λύσεις και μάλιστα με τη συμμετοχή της εγχώριας βιομηχανίας.
