SPIKE TEAM “ALABAMA”: ΚΥΝΗΓΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΟ ΛΑΟΣ
Οι αποστολές στρατηγικής αναγνώρισης των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων μέσα στο Λάος δεν ήταν μόνον άκρως απόρρητες αλλά και άκρως επικίνδυνες. Μικρές περίπολοι αναγνώρισης του Συγκροτήματος Μελετών και Παρατηρήσεων (Studies and Observations Group – SOG) εκτελούσαν αυτές τις αναγνωρίσεις, για να ανακαλύψουν τις Βορειοβιετναμέζικες μεραρχίες που διείσδυαν μέσα από την πυκνή ζούγκλα στο Νότιο Βιετνάμ. Η ιστορία της Ομάδας Αναγνώρισης ««Αλαμπάμα»» στον χώρο επιχειρήσεων Prairie Fire δείχνει τους τεράστιους κινδύνους που αντιμετώπιζαν αυτές οι ολιγομελείς περίπολοι του SOG.
Κανένας δεν γελούσε μέσα στα δύο ελικόπτερα Kingbee, τα οποία μετέφεραν την Ομάδα Αναγνώρισης ««Αλαμπάμα»» στην κύρια Ζώνη Προσγείωσης, το πρωΐ της 5ης Οκτωβρίου 1968, στο Λάος. Το προηγούμενο βράδυ, οι Πρασινοσκούφηδες είχαν διασκεδάσει τους φόβους τους με μαύρο χιούμορ. Κορόιδευαν τον δεκανέα Λιν Μπλακ ««Μπλάκτζακ»», για τον εμετό που έκανε μέσα στο ελαφρύ αναγνωριστικό αεροσκάφος, όταν μία κομμουνιστική βολίδα των 12,7 χλστ. τίναξε την κάσκα του συγκυβερνήτη στην οροφή, από την οποία εξοστρακίστηκε και προσγειώθηκε στα γόνατά του, μαζί ένα κομμάτι κρανίου και εγκεφάλου του πιλότου. Επρόκειτο για μία αναγνωριστική πτήση του Ομαδάρχη και του διαβιβαστή δεκανέα ««Μπλάκτζακ»» στην κύρια και τις δευτερεύουσες Ζώνες Προσγείωσης, της επικείμενης αποστολής αναγνώρισης δυτικά της Κοιλάδας Ασάου, μέσα στο Λάος, με σκοπό την ανακάλυψη των εχθρικών δυνάμεων στην περιοχή.
Την επόμενη ημέρα, 5 Οκτωβρίου 1968, είχε ξεκινήσει η αποστολή αναγνώρισης. Σε όλη την πτήση, βαθιά μέσα στην Περιοχή Επιχειρήσεων “Prairie Fire” στο Λάος, ο ««Μπλάκτζακ»» θυμόταν πως ο διοικητής τούς είχε πει πως η αποστολή θα ήταν «περίπατος». Αυτό, ωστόσο, δεν είχε διώξει από το μυαλό του εικόνες με καμένα ελικόπτερα και διαμελισμένους στρατιώτες. Η κόκκινη σημαία με το κίτρινο άστρο του Βορειοβιετναμέζικου στρατού, που κυμάτιζε σε έναν λοφίσκο, ακριβώς στο κέντρο της περιοχής που είχε επιλεγεί για Ζώνη Προσγείωσης, τον επανέφερε στην πραγματικότητα. Η εμπειρία του τού έλεγε, μία τέτοια σημαία σήμαινε την ύπαρξη τουλάχιστον ενός συντάγματος από κάτω τους. Είχε έρθει η στιγμή της αλήθειας. Βρίσκονταν σε μία εχθρική περιοχή, όπου πολλές Ομάδες Αναγνώρισης είχαν εξαφανιστεί χωρίς ίχνος.
Ο ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΙΟ
Οι επιδρομές και η ακόλουθη δράση των κομμάντος της Special Boat Squadron (SBS) και του Ιερού Λόχου στην νήσο Ίο τον Απρίλιο του 1944.
Το γραφικό και σήμερα τουριστικός παράδεισος Κυκλαδίτικο νησί της Ίου δεν έμεινε εκτός του πολεμικού κυκλώνος στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Υπό ιταλική και μετά υπό γερμανική κατοχή, η Ίος έγινε πεδίο δράσης της βρετανικής μονάδας αμφίβιων ειδικών επιχειρήσεων SBS (Special Boat Section) και του ελληνικού Ιερού Λόχου.
Αν και περιορισμένη, η πολεμική δράση στην Ίο αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα των Ειδικών Επιχειρήσεων που διεξήχθησαν στο Αιγαίο, με τους Βρετανούς να θέλουν να καθηλώσουν όσο γίνεται περισσότερα στρατεύματα των Γερμανών μακριά από τα κύρια μέτωπα πολέμου στην Ευρώπη, και τον Ιερό Λόχο να προσπαθεί να εξασφαλίσει την ελληνική κυριαρχία απέναντι στους πόθους της Τουρκίας για επιστροφή, και στα σχέδια του Τσόρτσιλ για απόδοση της Δωδεκανήσου στην Άγκυρα.
41 COMMANDO: ΑΜΦΙΒΙΕΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑ
Η δράση του 41 Commando Βασιλικών Πεζοναυτών-Κομμάντος στην διάρκεια του Πολέμου στην Κορέα ως μία ανεξάρτητη δύναμη αμφίβιων καταδρομικών επιχειρήσεων πίσω από τις Βορειοκορεατικές γραμμές, αλλά και ως επίλεκτο πεζικό σε ορεινές-χειμερινές επιχειρήσεις εναντίον των Κινεζικών δυνάμεων.
Σε ένδειξη εκτίμησης για τους Βρετανούς Βασιλικούς Πεζοναύτες που είχαν ενταχθεί υπό τη διοίκησή του από τα μέσα Νοεμβρίου 1950, ο Υποστράτηγος Όλιβερ Σμιθ, Διοικητής της 1ης Μεραρχίας Πεζοναυτών των ΗΠΑ, έγραψε ότι «η συμβολή τους στην πρόσφατα ολοκληρωθείσα επιχείρηση στο Βαθύπεδο του Τσοζίν ήταν σημαντική για την διατήρηση του Χαγκάρου, που ήταν ζωτικής σημασίας για τη Μεραρχία». Τα σχόλια του Σμιθ αντανακλούσαν την άποψη πολλών Αμερικανών Πεζοναυτών, αξιωματικών και οπλιτών, για τις μαχητικές ικανότητες των Βρετανών «εξαδέλφων». Κατά την διάρκεια των τριών ετών που πολέμησαν μαζί στην Κορεατική χερσόνησο, Βρετανοί και Αμερικανοί Πεζοναύτες σφυρηλάτησαν δεσμούς που διατηρούνται μέχρι σήμερα.
EΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΤΙΤΛΟΣ»: ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ «ΑΡΜΑΤΑ» ΕΝΑΝΤΙΟΝ TIRPITZ
Όταν οι βομβαρδισμοί της βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας και η καταδίωξη του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού απέτυχαν να εξουδετερώσουν την μάστιγα των Συμμαχικών νηοπομπών στον Ατλαντικό, που λεγόταν θωρηκτό “Tirpitz”, οι Βρετανοί βατραχάνθρωποι και τα υποβρύχια «Άρματά» τους κλήθηκαν να βυθίσουν το γερμανικό πλοίο μέσα στην βάση του στην Νορβηγία.
Στις 19 Δεκεμβρίου 1941, βατραχάνθρωποι του 10ου Στολίσκου, του Ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού επιτέθηκαν με υποβρύχια οχήματα στον βρετανικό Στόλο Μεσογείου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κατορθώνοντας να προκαλέσουν βαριές ζημιές σε δύο θωρηκτά και να καταστρέψουν ένα αντιτορπιλικό και ένα πετρελαιοφόρο. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ουίνστων Τσόρτσιλ, εντυπωσιάστηκε από το γεγονός, ότι έξι βατραχάνθρωποι με τρία υποβρύχια οχήματα μπόρεσαν να προκαλέσουν τόση ζημιά, που μόνον ένας άλλος ισχυρός στόλος θα μπορούσε να προκαλέσει. Θιασώτης ο ίδιος του ανορθόδοξου πολέμου, ζήτησε από το Γενικό Επιτελείο να αναπτύξει παρόμοιες ικανότητες, που θα χρησιμοποιούνταν εναντίον του Γερμανικού ναυτικού. Συγκεκριμένα, το σημείωμα που ο Τσόρτσιλ έστειλε στους επιτελείς του έλεγε:
«Παρακαλώ να μου αναφέρεται τι κάνετε ώστε να μιμηθείτε τα κατορθώματα των Ιταλών στον Λιμένα της Αλεξάνδρειας και παρόμοιες τακτικές αυτού του είδους. Στην αρχή του πολέμου ο συνταγματάρχης Τζέφρις είχε μερικές λαμπρές ιδέες επί του θέματος, οι οποίες έτυχαν πολύ μικρής ενθάρρυνσης. Υπάρχει κάποιος λόγος, που δεν μπορούμε να προβούμε στην ίδια τεχνολογική επιθετική δράση, όπως αυτή που προέβησαν οι Ιταλοί; Κάποιος θα πίστευε, ότι εμείς θα έπρεπε να ηγούμαστε σε αυτό τον τομέα. Παρακαλώ δηλώστε μου την ακριβή κατάσταση».
H άμεση αντίδραση στο αίτημα του Τσόρτσιλ ήταν η πλήρης αντιγραφή των ιταλικών υποβρύχιων οχημάτων Siluro a Lunga Corsa (Τορπίλη Χαμηλής Ταχύτητας) ή αλλιώς Maiale («Γουρούνι») στην αργκό των Ιταλών βατραχανθρώπων. Η επόμενη κίνηση ήταν ο σχηματισμός μίας μονάδας βατραχανθρώπων τον Απρίλιο του 1942 στο Πόρτσμουθ. Αυτοί οι υποβρύχιοι καταστροφείς και τα υποβρύχια οχήματά τους θα ελάμβαναν τον χαρακτηρισμό «ανθρώπινες τορπίλες», και θα χρησιμοποιούνταν για να αντιμετωπίσουν την μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση της Βρετανίας εκείνη την περίοδο: τα γερμανικά θωρηκτά Tirpiz και Scharnhorst, τα οποία είχαν σχεδιαστεί ακριβώς για να καταδιώκουν και να καταστρέφουν νηοπομπές από τις ΗΠΑ προς την Βρετανία.
