Με εκατοντάδες βαλλιστικούς πυραύλους επιτέθηκε το Ιράν στο Ισραήλ ως αντίποινα για την δολοφονία του ηγέτη της Χετζμπολά, Νασράλα, και τις άλλες προκλητικές επιθέσεις σε Τεχεράνη και Βηρυτό από την Ισραηλινή αεροπορία και την Μοσάντ.
Από τους 200 ιρανικούς πυραύλους που εκτοξεύτηκαν, οι 24 με 40 ήταν υπερηχητικοί Fattah-1/ 2, οι οποίοι φέρουν εκρηκτική κεφαλή βάρους 350 με 450 κιλών και αναπτύσσουν ταχύτητα 13 με 15 Mach, διανύοντας μια απόσταση 1.400 χιλιομέτρων. Μπορούν να φέρουν και πυρηνική κεφαλή.
Οι στόχοι των πυραύλων ήταν το αρχηγείο της Μοσάντ στο Τελ Αβίβ, η αεροπορική βάση Νεβατίμ και η αεροπορική βάση Χατζερίμ, στις οποίες εδρεύουν τα F-35 και τα F15I. Τα αεροσκάφη αυτά συμμετείχαν στις δολοφονίες του Νασράλα, του αρχηγού της Χαμάς και όλων των άλλων στελεχών των δύο ισλαμιστικών οργανώσεων.
Όπως αποδεικνύουν τα βίντεο που δημοσιοποιήθηκαν, πολλοί ιρανικοί βαλλιστικοί πύραυλοι διαπέρασαν την αντιβαλλιστική άμυνα του Ισραήλ και χτύπησαν τους στόχους τους. Στην αεροπορική βάση Νεβατίμ φέρεται ότι καταστράφηκαν 20 F-35, και μεγάλος αριθμός F-15I στην βάση Χατζερίμ. Ένας πύραυλος έπεσε πολύ κοντά στο αρχηγείο της Μοσάντ.
Σύμφωνα με την Τεχεράνη, το 80% των πυραύλων διαπέρασαν την ισραηλινή άμυνα, ενώ το Τελ Αβίβ ανακοίνωσε ότι το 80% αναχαιτίστηκε.
Η πυραυλική επίθεση αποδεικνύει ότι η Ισραηλινή αεροπορία κινδυνεύει με αφανισμό, σε περίπτωση συνεχόμενων μαζικών πυραυλικών επιθέσεων στις βάσεις της. Η μεταστάθμευση των ισραηλινών αεροσκαφών στην Κύπρο και την Κρήτη είναι το πλέον πιθανό αντίμετρο του Ισραήλ. Αυτό θα θέσει τα δύο νησιά στο στόχαστρο των βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν, αλλά και θα τα καταστήσει πεδίο δράσης τρομοκρατών.
Το δίδαγμα για την Ελλάδα είναι: η αμυντική επιλογή μόνον φρεγατών και μαχητικών ανήκει στον περασμένο αιώνα και όχι στον 21ο. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, καμία πρόβλεψη δεν έχει γίνει για να αντιμετωπιστεί η βαλλιστική απειλή της Τουρκίας. Τα σενάρια περί «θόλων» είδαμε τι αποτελεσματικότητα είχαν στο Ισραήλ. Ως εκ τούτου, η παθητική άμυνα, όσο καλή και αν είναι, δεν επαρκεί για την προστασία της χώρας.
Το καλύτερο αντίμετρο είναι η δημιουργία μίας ελληνικής ισχυρής βαλλιστικής ικανότητας, η οποία θα μπορεί να καταστρέψει σε μεγάλη έκταση και βάθος τουρκικούς στρατηγικούς στόχους, αποτελώντας το αντίπαλο δέος και την πραγματική δύναμη αποτροπής της τουρκικής απειλής.
Αυτά δεν φαίνεται να απασχολούν κυβέρνηση και ΓΕΕΘΑ, που επιμένουν σε μία πεπατημένη οδό εξοπλισμών τύπου «Ψυχρού Πολέμου», που αγνοούν την σύγχρονη πραγματικότητα. Και αυτή η συμπεριφορά θα κοστίσει πολύ ακριβά στην Ελλάδα, τώρα που ένας μεγάλος πόλεμος είναι σχεδόν βέβαιος στην περιοχή μας, με την Τουρκία να αναδύεται ως πιθανός αντίπαλος της Ελλάδος όχι μόνο για τα γνωστά θέματα στο Αιγαίο, αλλά και για την συμμαχία της με το Ισραήλ και την σημαντικότατη συνεισφοράς της στις πολεμικές επιχειρήσεις της Ισραηλινής αεροπορίας στο παρόν και το άμεσο μέλλον.
