Όπως αναμενόταν από τις ουκρανικές και ΝΑΤΟϊκές υπηρεσίες πληροφοριών, η Ρωσία εξαπέλυσε επίθεση στην επαρχία του Χάρκοβου. Μέχρι στιγμής, οι ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν σε ένα μέτωπο περίπου 100 χλμ., έχοντας καταλάβει 100+ τετραγωνικά χιλιόμετρα εντός 3-4 ημερών.
Η επίθεση ξεκίνησε με την διείσδυση στο έδαφος της Ουκρανίας περίπου 1.000 Spetsnaz, οργανωμένων σε 60 με 70 Ομάδες Αντιπερισπασμού και Αναγνώρισης (Diversion and Reconnaissance Group – DRG), οι οποίες ανέλαβαν πολλές και κρίσιμες αποστολές, όπως:
- Εγγύς Αναγνώριση Στόχου, ήτοι αναγνώριση των αμυντικών θέσεων των ουκρανικών προφυλακών, ώστε να ληφθούν πληροφορίες τελευταίας στιγμής, πέραν αυτών που είχαν συλλεχθεί από περιπόλους αναγνώρισης, αναγνωριστικά UAV και Drone και κατασκοπευτικούς δορυφόρους.
- Αναγνώριση δρομολογίων επίθεσης και καθοδήγηση των ακολουθούντων δυνάμεων μέσα από τα ουκρανικά ναρκοπέδια, πιθανές ενέδρες αντιαρματικών όπλων και πλέγματα ελεύθερων σκοπευτών.
- Εξουδετέρωση θέσεων αντιαρματικών όπλων, πολυβόλων, ενεδρών, θέσεων ελεύθερων σκοπευτών και χαρακωμάτων των τμημάτων προκάλυψης.
- Κατάληψη στρατηγικών σημείων μέχρι την άφιξη ακολουθούντων μηχανοκίνητων δυνάμεων, όπως γεφυρών, ρηχών περασμάτων σε ποταμούς, δεσποζόντων «σκληρών» κτιρίων (τσιμεντένιων, πολυώροφων, με υπόγεια).
- Αντι-Αναγνώριση, ήτοι εξόντωση πεζών και εποχούμενων περιπόλων αναγνώρισης, παρατηρητηρίων και προωθημένων παρατηρητών πυροβολικού του εχθρού.
- Απομόνωση του πεδίου της μάχης, ήτοι καταστροφή γεφυρών, τοποθέτηση ενεδρών με νάρκες, αντιαρματικά όπλα και ελεύθερους σκοπευτές σε δρόμους από τους οποίους μπορεί να προσεγγίσουν ενισχύσεις.
- Υπονόμευση του συστήματος Διοίκησης και Ελέγχου των μονάδων προκάλυψης με επιδρομές σε σταθμούς εκ του συστάδην ή εξ αποστάσεως με περιφερόμενα πυρομαχικά, drone-καμικάζι και κλήση κατευθυνόμενων με λέιζερ βλημάτων του πυροβολικού.
- Υπονόμευση του συστήματος Διοικητικής Μερίμνης στις μονάδες πρώτης γραμμής με επιθέσεις εκ του συστάδην ή εξ αποστάσεων σε προωθημένες αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων, όρχους μεταφορών, συνεργεία, αποθήκες ανταλλακτικών κ.λπ.
- Αντιπερισπασμός, ήτοι διεξήγαγαν εντυπωσιακές επιθέσεις σε σημεία των ουκρανικών γραμμών αμύνης, ώστε να παραπλανήσουν το ουκρανικό επιτελείο σχετικά με τις πραγματικές διευθύνσεις προέλασης των ρωσικών δυνάμεων.
Για την ακρίβεια, η δράση των Ρωσικών Ειδικών Δυνάμεων ξεκίνησε μία περίπου εβδομάδα πριν την εξαπόλυση της επίθεσης, όταν ομάδες DRG της FSB διείσδυσαν στην επαρχία του Χάρκοβου. Συγκεκριμένα, ομάδες της Α’ Διεύθυνσης (Directorate A – TsSN) και της Ε’ Διεύθυνσης (Directorate V, Vympel) της FSB, διείσδυσαν με πολιτική περιβολή στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή της πόλης του Χάρκοβου, και εκτέλεσαν σαμποτάζ σε στρατηγικούς στόχους. Οι Spetsnaz κατέστρεψαν αποθήκες με ρουκέτες HIMARS, έξυπνα βλήματα πυροβολικού M172 Cooperhead, M982 Excalibur και συλλογές μετατροπής βλημάτων σε καθοδηγούμενες με GPS Μ1156 (που τοποθετούνται σε βλήματα M549 HERA και M795 HE) των 155 χιλιοστών. Επίσης, κατέστρεψαν πυραυλικά αντιαεροπορικά συστήματα Aster 30, NASAMSκαι Aspide, με επιτυχία, όπως φαίνεται μέχρι τώρα (13/5/24), καθώς η Ρωσική αεροπορία παρά την έντονη δράση της με αποστολές Εγγύς Αεροπορικής Υποστήριξης (CAS) δεν έχει υποστεί καμία απώλεια.
Οι ομάδες Αlpha και Vympel φαίνεται ότι διείσδυσαν στην Ουκρανία μέσω Δυτικών και Βαλτικών ευρωπαϊκών χωρών, με ψεύτικα διαβατήρια και με την βοήθεια των δικτύων πληροφοριών και υποστήριξης της ρωσικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών GRU και της ρωσικής υπηρεσίας πληροφοριών εξωτερικού SVR. Οι Ρώσοι πράκτορες προώθησαν με διάφορα μέσα και από διαφορετικά δρομολόγια τους κομμάντος της FSB προς το Χάρκοβο, στο οποίο αυτοί εισήλθαν με ποικίλες ιστορίες «κάλυψης» (οδηγοί φορτηγών, εθελοντές ΜΚΟ, επιχειρηματίες της Δύσης, τεχνικοί δυτικών εταιρειών, στρατιώτες που πήγαιναν στις μονάδες τους, κ.λπ.).
Ο ρόλος των Spetsnaz στο νέο μέτωπο του Χάρκοβου αποδεικνύει την συνεχιζόμενη και μάλιστα αυξανόμενη σημασία των Ειδικών Δυνάμεων/ Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων στον συμβατικό πόλεμο, όχι απλώς ως πολλαπλασιαστή ισχύος, αλλά κυρίως ως μέσου ζωτικής υποστήριξης και υποβοήθησης των «βαρέων» τεθωρακισμένων και μηχανοκίνητων μονάδων στο σημερινό πεδίο μάχης. Συγκεκριμένα, οι ΕΔ/ΔΕΕ φαίνεται ότι αποτελούν μία εναλλακτική και βιώσιμη λύση στην εξουδετέρωση των προηγμένων φορητών και εποχούμενων αντιαρματικών όπλων, των περιφερόμενων πυρομαχικών και των drone-καμικάζι, τα οποία στην Ουκρανία αναχαιτίζουν με επιτυχία επιθέσεις αρμάτων μάχης και ΤΟΜΑ. Επομένως, σήμερα, φαίνεται, ότι δεν θα υπάρχει μηχανοκίνητος πόλεμος χωρίς οι ΕΔ/ΔΕΕ να έχουν προετοιμάσει το πεδίο μάχης. Το ίδιο ισχύει και για τις επιχειρήσεις Εγγύς Αεροπορικής Υποστήριξης, καθώς τα σύγχρονα φορητά αλλά και εποχούμενα και αυτοκινούμενα πυραυλικά αντιαεροπορικά συστήματα έχουν αποδειχθεί θανατηφόρα για χαμηλά ιπτάμενα μαχητικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα. Και εδώ, οι ΕΔ/ΔΕΕ θα εκκαθαρίζουν το πεδίο μάχης, ώστε τα μαχητικά και τα ελικόπτερα να δρουν με την μέγιστη δυνατή ασφάλεια.
Να σημειώσουμε ότι τις Ειδικές Δυνάμεις στον ρόλο υποστήριξης/ υποβοήθησης χερσαίων επιχειρήσεων από βαριές μηχανοκίνητες δυνάμεις χρησιμοποίησε ο Γερμανικός στρατός κυρίως στο Ανατολικό Μέτωπο. Οι μονάδες «Βρανδεμβούργιων» της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών Άμπβερ (Abwehr) πολλάκις προηγήθηκαν των μεραρχιών «πάντζερ» για να ανοίξουν τον δρόμο με συγκαλυμμένες επιχειρήσεις. Ωστόσο, οι Σοβιετικοί είχαν πρώτοι εφεύρει τους «Ανιχνευτές-Σαμποτέρ», που επίσης προηγούνταν των συμβατικών μονάδων για να εκτελούν αναγνώριση, αντιπερισπασμό και δολιοφθορές πίσω από τις εχθρικές γραμμές.
Συμπερασματικά, οι Ειδικές Δυνάμεις/ Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων στην εποχή μετά τον Αντιτρομοκρατικό Πόλεμο μπορεί να χάνουν το καθεστώς της υποστηριζόμενης δύναμης και να αναλαμβάνουν τον ρόλο υποστήριξης συμβατικών δυνάμεων, αλλά παραδόξως η αξία τους πολλαπλασιάζεται και αναβαθμίζεται σε επίπεδο που τις καθιστά κρίσιμο στοιχείο του σύγχρονου πολέμου.
