Την νύκτα της 29/30 Αυγούστου, οι Ουκρανοί εξαπέλυσαν μαζικές επιθέσεις με drone σε ρωσικό έδαφος. Επρόκειτο για μία ακόμη “μηντιακή” επίθεση, χωρίς καμία επίδραση στο μέτωπο της αντεπίθεσης ή οπουδήποτε αλλού στην γραμμή αντιπαράθεσης. Στόχος των επιθέσεων ήταν ο αντιπερισπασμός, η απόσπαση της προσοχής του ευρωπαϊκού και αμερικανικού κοινού από την αντεπίθεση στην Ζαπορίζια, η οποία μετά από τρεις ολόκληρους μήνες δεν έχει πετύχει ουσιαστικά τίποτα, παρά μόνον εκατόμβες νεκρών και τραυματιών Ουκρανών, καθώς και την καταστροφή των περισσότερων αρμάτων και άλλου πολεμικού υλικού που το ΝΑΤΟ χορήγησε στον Ζελένσκι.
Στo Ρομπότινo, οι Ουκρανοί με επιθέσεις “ανθρωπίνων κυμάτων” κατόρθωσαν (ή τους επέτρεψαν οι Ρώσοι κατά άλλη άποψη) να καταλάβουν το 80% του χωριού, δημιουργώντας μία “σφήνα” στην ρωσική άμυνα. Η επίθεση ωστόσο “κόλλησε” εκεί, με αποτέλεσμα το ουκρανικό πεζικό να προσπαθεί να καλυφθεί από τα συνεχή μπαράζ του ρωσικού πυροβολικού.
Δυτικά και ανατολικά τoυ Ρομπότινo, οι Ουκρανοί προσπαθούν να διευρύνουν τους “ώμους” της εισέχουσας, ώστε να εξασφαλίσουν τα πλευρά μίας σχεδιαζόμενης μαζικής επίθεσης. Ήδη στην περιοχή του Ορέχοβο συγκεντρώνονται δυνάμεις από όλη την Ουκρανία, για να εκμεταλλευτούν την σφήνα στην ρωσική άμυνα και να προελάσουν βαθιά πίσω από τις ρωσικές γραμμές.
Να σημειώσουμε, ότι στο Ρομπότινo, όπως και σε όλο σχεδόν το νότιο μέτωπο, οι ρωσικές μονάδες πρώτης γραμμής αποτελούνται από επίστρατους, πρώην επαγγελματίες, μέσης ηλικίας περίπου 40 ετών. Οι πλήρως επαγγελματικές τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες μεραρχίες και ταξιαρχίες βρίσκονται πίσω από τις εφεδρικές μονάδες. Ως εκ τούτου, πιθανή διάρρηξη του μετώπου θα αντιμετωπιστεί με αντεπίθεση από τις επαγγελματικές μονάδες.
Ωστόσο, η ουκρανική επίθεση μέχρι τώρα έχει απογοητεύσει τους Ευρωπαίους και το κοινό τους, ενώ μέσα στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει πρωτοφανές κύμα μίσους προς τον Ζελένσκι, καθώς το μόνο που αναπτύσσεται πλέον στην χώρα είναι τα νεκροταφεία. Ως εκ τούτου, υπήρξε ανάγκη αντιπερισπασμού και εντυπωσιασμού, με τον γνωστό μέχρι τώρα τρόπο: τις άνευ στρατιωτικής αξίας επιθέσεις drone σε ρωσικό έδαφος.
Οι επιθέσεις με drone στις πόλεις Μπριάνσκ και Οριόλ, νοτίως της Μόσχας απέδωσαν μόνον βίντεο με νυκτερινές εκρήξεις χωρίς κανένα άλλο αποτέλεσμα. Τρία drone κατερρίφθησαν στο Μπριάνσκ και ένα στο Οριόλ. Ωστόσο, η επίθεση στην αεροπορική βάση του Πσκόφ με 21 drone είχε αποτέλεσμα την πρόκληση ζημιών σε 4 μεταφορικά αεροσκάφη Il-76 (σύμφωνα με άλλες πηγές καταστράφηκαν 2 Il-76).
Το ερώτημα στην περίπτωση αυτή είναι το πως έφτασαν ως εκεί τα ουκρανικά drone, καθώς η απόσταση από τα σύνορα της Ουκρανίας μέχρι το Πσκοφ είναι 700 χλμ. Μία παρόμοια επίθεση σε αεροπορική βάση κοντά στην Αγία Πετρούπολη είχε καταστρέψει ένα βομβαρδιστικό Tu-95, σε απόσταση 900+ χλμ από τα ουκρανικά σύνορα. Διαθέτουν οι Ουκρανοί drone-καμικάζι με τέτοια ακτίνα δράσης;
Από ανοικτές πηγές είναι γνωστό ότι η Ουκρανία διαθέτει τα drone-καμικάζι Phoenix Ghost (1.100 έχουν παραδοθεί από τις ΗΠΑ) με διάρκεια πτήσης 6 ωρών. Επίσης υπάρχει το UJ-22 με ακτίνα δράσης 800 χλμ. Ένα τέτοιο drone είχε καταριφθεί 500 χλμ. από την Μόσχα. Επιπλέον υπάρχουν τα drone-καμικάζι/ πύραυλοι πλεύσης Tu-141 με ακτίνα 1.000 χλμ. και Tu-143 με ακτίνα 200 χλμ. Η Ουκρανία δεν έχει ικανότητες στοχοποίησης σε τέτοιες αποστάσεις, οπότε το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ με κατασκοπευτικούς δορυφόρους και αεροσκάφη συλλογής πληροφοριών παρέχουν στοχοποίηση και καθοδήγηση των drone με δορυφόρους.
Επειδή η ακτίνα δράσης των Phoenix Ghost, των UJ-22 και των Tu-141 είναι οριακή και μειώνεται από αναγκαστικές παρακάμψεις αντιαεροπορικών συστημάτων, το χαμηλό προφίλ πτήσης και τις καιρικές συνθήκες, οι επιθέσεις, ισχυρίζεται η Ρωσία, δεν μπορεί να έγιναν από την Ουκρανία. Άλλωστε τα ουκρανικά drone έπρεπε να πετάξουν πάνω από την Λευκορωσία και την αεράμυνά της, και μετά μέσα από την ρωσική αεράμυνα.
Βαλτικό μέτωπο;
Ως εκ τούτου η Ρωσία πιθανολογεί ότι οι επιθέσεις έγιναν από το έδαφος της Εσθονίας ή της Λετονίας, όπου οι αποστάσεις πτήσης των drone μειώνονται στα 40 με 60 χλμ. Η υπόθεση αυτή δεν είναι απίθανη, αν και το ρίσκο να ανακαλυφθει η τοποθεσία εκτόξευσης από τους Ρώσους θα δημιουργούσε προϋποθέσεις πολέμου Ρωσίας – ΝΑΤΟ ή έστω σκληρών αντιποίνων στην Εσθονία και την Λετονία. Ήδη και στις δύο χώρες έχουν σημειωθεί περίεργα ατυχήματα. Ωστόσο, ένας πόλεμος ΝΑΤΟ – Ρωσίας είναι η κύρια επιθυμία του Ζελένσκι και των χειριστών του. Μπορεί η επιχείρηση να έγινε από τις μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας και της Βρετανίας ως προβοκάτσια, με τον απώτερο σκοπό να αντιδράσει δυναμικά η Ρωσία κατά των δύο Βαλτικών κρατών, και να επιτευχθεί η σύγκρουση ΝΑΤΟ – Ρωσίας. Ως συνήθως, ο Ζελένσκι δεν ανέλαβε την ευθύνη των επιθέσεων, αλλά είπε ότι αυτές είναι δίκαια συνέπεια της ρωσικής επιθετικότητας…
Μέχρι τώρα ο Πούτιν έχει επιδείξει εκπληκτική ψυχραιμία, και δεν έχει πέσει στην παγίδα των αμερικανό-ΝΑΤΟϊκών κύκλων που επιθυμούν έναν παγκόσμιο πόλεμο. Απ’ ό,τι φαίνεται προσπαθεί να κρατήσει τον πόλεμο σε ελεγχόμενα όρια, να απελευθερώσει μόνον τις επαρχίες με ρωσικό πληθυσμό και να περιμένει τις αμερικανικές εκλογές το 2024, μήπως και μπορέσει να συννενοηθεί με μία νέα κυβέρνηση. Ως εκ τούτου, και να έχουν εξαπολυθεί οι επιθέσεις από έδαφος της Εσθονίας ή της Λετονίας, ο Πούτιν θα προσπαθήσει να το αποκρύψει.
Μία άλλη θεωρία είναι ότι οι επιθέσεις εξαπολύθηκαν από πλοίο-κονταίηνερ στην Βαλτική Θάλασσα, σε διεθνή ύδατα. Σε αυτή την περίπτωση το πλοίο μπορεί να βρισκόταν βόρεια των ακτών της Εσθονίας στον Φιλανδικό Κόλπο. Έτσι τα drone πέταξαν πάνω από φιλικό έδαφος (Εσθονία), και χτύπησαν την ρωσική βάση μετά από πτήση μόνον 30 χλμ. πάνω από ρωσικό έδαφος. Κατ’ αυτό τον τρόπο αιφνιδίασαν την ρωσική αεράμυνα. Να σημειώσουμε ότι για την τελευταία επίθεση με θαλάσσια drone στην Γέφυρα του Κερτς, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι αυτά εξαπολύθηκαν από εμπορικό πλοίο, που είχε περάσει την γέφυρα και βρισκόταν στην Αζοφική Θάλασσα. Δηλαδή ξανά από μη αναμενόμενη κατεύθυνση.
Αμφίβια Καταδρομή
Εν τω μεταξύ, στην Κριμαία, Ουκρανοί κομμάντος διεξήγαγαν αμφίβια καταδρομή στην Χερσόνησο Τανρκακούτ με αντικειμενικό σκοπό την καταστροφή αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 και S-400. Η επιχείρηση αποτελούσε σκέλος της ευρύτερης επιχείρησης εντοπισμού και καταστροφής των πυραύλων με βολές βλημάτων Poseidon. Σύμφωνα με τους Ουκρανούς καταστράφηκαν δύο συστήματα S-300 και ένα S-400.
Οι κομμάντος εικάζεται ότι ανήκαν είτε στην 10η Ανεξάρτητη Μονάδα Ειδικού Σκοπού της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών Υπουργείου Αμύνης (HUR ή GUR), είτε σε μονάδα Πεζοναυτών που έχουν εκπαιδευτεί στην Βρετανία από τους Βασιλικούς Πεζοναύτες. Το πιό πιθανό, ωστόσο, είναι ότι το επιδρομικό τμήμα των 50 ανδρών αποτελείτο κατά 80-90% από Πεζοναύτες, με επικεφαλής ένα απόσπασμα κομμάντος της GUR.
Οι κομμάντος βγήκαν στην ακτή και δόθηκε μάχη, στην οποία σκοτώθηκαν όλοι εκτός 15 ανδρών, που κατόρθωσαν να διαφύγουν με τις φουσκωτές λέμβους.
