Η περίπτωση της ανάπτυξης του αντιαεροπορικού συστήματος “ΑΡΤΕΜΙΣ-30” αποτελεί έως και σήμερα την χαρακτηριστικότερη χαμένη ευκαιρία της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας.
Η απόφαση για την ανάπτυξη του Α/Α συστήματος “ΑΡΤΕΜΙΣ-30” πάρθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ύστερα από την διαφαινόμενη γιγάντωση της τουρκικής αεροπορικής απειλής, μέσω της αθρόας εισαγωγής μεταχειρισμένων αεροσκαφών F-104G Starfighter στο δυναμικό της THK. Η ανάπτυξη του συστήματος ανατέθηκε στην Ελληνική Βιομηχανία Όπλων (ΕΒΟ), απόφαση κατ’ αρχήν λογική, που παραγνώριζε ωστόσο την απειρία της εταιρείας στην ανάπτυξη ενός τόσο σύνθετου οπλοσυστήματος.
Η επιλογή των αναδόχων πάντως ήταν απολύτως ορθολογική. Έτσι το σύστημα στην πλήρη μορφή του αποτελούνταν από:
-Ένα 2D ραντάρ doppler πολλαπλών λειτουργιών για έρευνα και πρόσκτηση στόχων με ενσωματωμένο IFF της SIEMENS.
-Δύο Συλλογικά Η/Ο Συστήματα Ελέγχου Πυρός με ηλεκτρο-οπτική κάμερα και αποστασιόμετρο λέιζερ της Phillips.
-8 μονάδες πυρός με διπλά πυροβόλα των 30mm βασισμένα στο πυροβόλο MAUSER Mk.30F.
Η αρχική παραγγελία δόθηκε το 1984 και αφορούσε 16 πλήρη συστήματα και 56 ανεξάρτητες Μονάδες Πυρός Πυροβόλων με μεγάλο απόθεμα πυρομαχικών και με προοπτική έως και τριπλασιασμού της σχετικής προμήθειας!
Στην πορεία αναφέρθηκε η ανάπτυξη μιας νέας έκδοσης του συστήματος με την προσθήκη του τετραπλού εκτοξευτή Α/Α βλημάτων SHORADS CROTALE, με την τελική ονομασία του προϊόντος “ΑΠΟΛΛΩΝ”, δίδυμες και τετράδυμες ναυτικές εκδόσεις του συστήματος (η τελευταία για χρήση σαν CIWS), η πιστοποίηση δύο δίδυμων εκτοξευτών (ένας για κάθε κάνη) βλημάτων VSHORADS όπως τα FIM-92 STINGER και MISTRAL, η σύζευξη του συστήματος με το σύστημα SKYGUARD της OERLIKON CONTRAVES και η τροποποίηση AHEAD για τα πυροβόλα του συστήματος, που θα το μετέτρεπε σε ικανό σύστημα τερματικής αντιβληματικής άμυνας. Έλαβαν επίσης χώρα προτάσεις τοποθέτησης ανά ΜΠΠ ατομικών Η/Ο ΣΕΠ όπως τα Gun King και τα LVS.
Μελετήθηκε επίσης η ανάπτυξη μιας Α/Κ έκδοσης του συστήματος στα πρότυπα του γερμανικού συστήματος Wildcat II με την κωδικοποίηση S-30 επί οχήματος “ΛΕΩΝΙΔΑΣ”. Είναι ευνόητο πως το σύστημα θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε οχήματα “ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ” και “ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ” σε περίπτωση που αυτά υιοθετούνταν από το Ε.Σ για την προστασία των Τ/Θ και Μ/Κ μονάδων, συγκροτημάτων και σχηματισμών του.
Είναι ευνόητο ποια θα ήταν η Α/Α άμυνα του Ε.Σ σήμερα (για να περιοριστούμε σε αυτόν τον Κλάδο των Ε.Ε.Δ) αν υιοθετούνταν οι παραπάνω προτάσεις:
-48 πλήρη συστήματα, κάθε ένα με 3D (πλέον) radar, συλλογικό ΣΕΠ ανάλογο του Skyguard, 2 συλλογικά Η/Ο ΣΕΠ και 8 ΜΠΠ με ατομικά Η/Ο ΣΕΠ και με δύο διπλούς εκτοξευτές FIM-92 STINGER, τροποποίηση AHEAD και απλές ΜΠΠ σε ενδεικτική διαμόρφωση (1+1+2).
-156 μεμονωμένες ΜΠΠ με ατομικά Η/Ο ΣΕΠ.
-άγνωστο αριθμό συστημάτων “ΑΠΟΛΛΩΝ” με την προσθήκη 2 8-πλων εκτοξευτών Α/Α εκτοξευτών CROTALE Mk.3 ανά σύστημα.
-άγνωστο αριθμό συστημάτων S-30, μέρος των οποίων με τροποποίηση AHEAD και διπλούς εκτοξευτές FIM-92 STINGER.
Ειδικά σήμερα, που το συμβατικό Α/Α ΠΒ φαίνεται να επανέρχεται λόγω της απειλής που συνιστούν, πέραν των κλασικών εναέριων απειλών, τα drones, τα loitering munitions και τα “stand-off” όπλα, η αναθεώρηση της όλης ιδέας ίσως ( ; ) και να ήταν εφικτή.
